ترجمه: مهدى، امام آفريدگان، تكيه‏گاه كوهين خردها، سرچشمه‏ى جوشان هدايت و صاحب سرِّ خدا در گيتى است.




۴۱ـ بِهِ العالَمُ السِفْليّ يَسْمُوُ وَ يَعْتلىعلى العالَمِ العِلْوىِّ مِنْ دونِ اِنكارِ
شرح مفردات: يسمو: برترى مى‏يابد؛ العالم السفلى: زمين؛ العالم العلوى: ستارگان و آن‏چه كه در آن‏هاست.
ترجمه: به وجود اوست كه جهان فرودين و زمينيان، بى هيچ سخن همواره بر جهان عِلويان برترى و فراترى دارد.



۴۲ـ و مِنهُ العُقولُ العَشْرُ تبغي كَمالَهاوَ لَيْسَ عَلَيها في التَّعَلُّمِ مِن عارِ
شرح مفردات: تبغي: مى‏خواهد، طلب مى‏كند؛ عار: عيب و ننگ.
ترجمه: عقول دهگانه و مجردات از او كسب كمال مى‏كنند و در آموختن علم از حضرتش هيچ عارى ندارند.



۴۴ـ هُمامٌ لَوِ السَّبْعُ الطباقُ تَطابَقَتْعلى نقضِ ما يقضيهِ مِنْ حُكْمِهِ الجارى

۴۵ـ لَنُكِّسَ مِنْ ابراجِها كُلُّ شامخٍوَ سُكِّنَ مِنْ افلاكِها كُلُّ دوّارِ

۴۶ـ وَ لانْتَثَرَتْ مِنها الثَّوابتُ خيفةًوَ عافَ السَّوى في سُورِها كُلُّ سيّار
شرح مفردات: هُمام (اسم مبالغه همم): رادمرد، شجاع؛ الطباق: صفت آسمان؛ زيرا هر طبقه از آن، روى طبقه‏ى ديگر قرار گرفته است؛ نقض: جدا شدن اجزاء؛ يقضيه: بر او حكم مى‏كند. نكس: وارونه شد؛ ابراج (جمع برج): قصد؛ شامخ: بلند؛ سكّن: ساكن شد، ايستاد؛ افلاك (جمع فلك): مدار حركت ستارگان؛ دوّار: گردَنده؛ انتثرت: پاشيده شد؛ الثوابت (جمع ثابت): ضد متحرك؛ خيفة: ترسيدن؛