تواتر معنوى دارد؛ از اين که مهدى موعود خواهد آمد و به حدّى بود به اين که تعيين مهدى فرمودند و انتظار فرج را ائمّه‌ى هدى براى خودشان از عبادات شمردند؛ و اگر براى امام، اين انتظار از عبادات بود براى ما بيشتر مورد استفاده خواهد بود و اين انتظار براى ما يک نمونه و يک وسيله‌اى است که به خواست خداى تبارک و تعالى ناجى ما باشد و در آخر الزّمان اميدواريم که ما از انصار و اعوان او قرار بگيريم و هم‌چنان که در آن دعاى مأثور وارد در دعاى عهد به اين که خدايا اگر بنا شد ما بميريم قبل از ظهور مهدى، خدايا ما را از قبر به در آور و ما را قدرت اين بده که در جوار او و در تحت ولاى او نصرتش کنيم.
از خداى تبارک و تعالى همين معنا را مى‌طلبيم و اميدواريم همه‌ى ما از انصار و اعوان حضرت ولى عصر باشيم و در تحت لواى مقدّس او عرض ارادت کنيم.
و السّلام عليکم و رحمة اللّه و برکاته
حجّت‌الاسلام سيّد محمّد سلطان الواعظين شيرازى
بسم اللّه الرّحمان الرّحيم.
و صلّى اللّه على محمّد و آله الطّيّبين الطّاهرين.
به مصداق آيه‌ى شريفه‌ى «و ما خلقت الجنّ و الإنس إلّا ليعبدون» غايت خلقت بشر، عبادت و عبوديّت است؛ و عبادت بر دو قسم است: عبادات واجبه و عبادات مستحبّه. بديهى است آن‌چه از مضامين اخبار متکاثره معلوم و مستفاد مى‌گردد، فوايد و نتايج عبادات مستحبّه براى بشر بيشتر از عبادات واجب است. براى اين که عبادات مستحبه از روى عشق و علاقه است. لهذا هر عملى که از روى عشق و علاقه باشد و طمع و ترس و خوف در او راه نداشته باشد، مسلّما اثر و نتيجه‌اش بيشتر مى‌گردد. فلهذا يکى از عبادات مستحبّه در دوره‌ى آخرالزّمان که مضامين اخبار متکاثره بر آن حکم مى‌کند، انتظار فرج ولى عصر امام زمان عجّل‌اللّه‌تعالى‌فرجه مى‌باشد که حتّى ائمّه‌ى هدى صلوات‌اللّه‌عليهم‌اجمعين قبل از ميلاد با سعادت آن‌حضرت در ازمنه‌ى خود اين انتظار را مى‌کشيدند و گريه‌ها مى‌کردند و منتظر بودند؛ و از براى ما هم دستور داده شده است که در دوره‌ى آخرالزّمان هيچ
