پژوهشى پيرامون پديده‏ ى غلو و جريان غالى‏ گرى در شيعه - صفحه 46

مى‏رسد كه ناديده‏انگاشتن تفاوت ميان وحى تنزيلى‏ـ يعنى قرآنى كه توسّط جبرئيل بر پيامبر اكرم صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلمنازل شده‏ـ و وحى بيانى ـ كه جنبه‏ى توضيح و تفسير آيات را بر عهده داشته است‏ـ باعث پذيرش اعتقاد به تحريف پاره‏اى از واژگان و آيات قرآن شده است.
تطبيق آيات قرآن بر ائمّه عليهم ‏السلام بحث ديگرى است كه به اعتقاد برخى، ردّپايى از باورهاى غلات را مى‏توان در آن مشاهده كرد. بايد توضيح داد كه اين باور نه تنها ريشه در افكار غاليان نداشته، بلكه در جاى خود سنجيده و قابل طرح و دفاع مى‏باشد. و مستند آن انبوه بى‏شمار رواياتى است كه توسّط صاحبان اصلى شريعت بيان شده و به ما رسيده است. به نظر مى‏رسد كه طرح انتساب اين عقيده به غلات، خود زمينه‏ساز كم‏رنگ‏شدن و بى‏اهمّيّت انگاشتن بسيارى از رواياتى خواهد شد كه به وضوح، بيانگر تطبيق آيات فراوانى از قرآن بر امامان معصوم مى‏باشد.
نگارنده‏ى مقاله‏ـ بر اساس نصوص معتبر فراوان‏ـ بر آن است كه امام عليه ‏السلام قرآن ناطق و به عبارتى، عينيّت و تجسّم بى‏چون و چراى قرآن صامتى است كه بر رسول خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلمنازل شده است. به همين دليل، بسيارى از آيات آن با محوريّت پذيرش ولايت تفسير و تأويل مى‏شود؛ چرا كه به فرموده‏ى حضرت صادق عليه ‏السلام ولايت قطب قرآن ۱ است و مؤلّفه‏هاى آن، معرفت و محبّت و اطاعت مى‏باشد. البتّه شرح و تفسير اين بخش از سخن نيز از حوصله‏ى بحث ما خارج است. ۲

علل و انگيزه‏هاى پيدايش و رواج غلو و غالى‏گرى

ضعف عقول، حبّ مفرط، انگيزه‏هاى مالى و نيز لاابالى‏گرى و ترك واجبات، از جمله عوامل مؤثّر در شكل‏گيرى تفكّرات مبالغه‏آميز غلات بوده است. در ذيل به توضيح مختصر پيرامون هر يك اكتفا مى‏كنيم:

1.قال الصّادق عليه ‏السلام : إنَّ اللّه‏َ جَعَلَ وِلايَتَنا أهلَ البيت قُطبَ القُرآنِ. (تفسير عيّاشى ۱ / ۱۶)

2.علاقمندان را براى مطالعه‏ى هرچه‏بيشتر پيرامون موضوع مورد بحث (تطبيق آيات بر امامان عليهم ‏السلام ) به كتاب‏هايى چون تأويل الآيات الظاهره/ استرآبادى، بصائر الدّرجات / حسن صفّار، كنز الفوائد / كراجكى، مرآة الانوار/ ابوالحسن عاملى و غالب تفاسير روايى ـ شيعى ارجاع مى‏دهيم.

صفحه از 65