فهرى نُميرى و حسن‏بن محمّدبن باباى قمى چنين فرموده‏اند:
... مُسْتَأْكِلَيْنِ يأكُلانِ بنا النّاسَ فَتّانَيْنِ مُوذيَيْنِ... يَزْعَمُ ابنُ‏بابا أنّي بَعَثْتُهُ نَبيّا.^۱اين دو حيله‏گر موذى به نام ما، مال مردم را مى‏خورند... ابن‏بابا ادّعا مى‏كند كه من او را به عنوان نبى برانگيخته‏ام.

4. لاابالى‏گرى و ترك واجبات

در حديثى كه از حضرت صادق عليه ‏السلام وارد شده است، آن جناب غلات را بدتر از يهود و نصارى و مجوس و مشركين معرّفى كرده و بزرگان را از معاشرت فرزندان و جوانان خود با اين فرقه‏ى ضالّه برحذر داشته‏اند. حضرتش، ويژگى ممتاز اين گروه را ترك فرايض و واجباتى چون نماز، زكات، روزه، حج بيان كرده كه به اين كار، خو گرفته‏اند، به گونه‏اى كه توانايى ترك چنين عادتى را ندارند. ^۲
به نظر مى‏رسد كه اين عشق مفرط‏ـ البتّه مسموم و آلوده‏ـ كه توسّط غلات در شأن اهل بيت عصمت و طهارت ابراز شده است، همگى نه از سر اخلاص و معرفت و شعور و آگاهى، بلكه به واقع پوششى بوده است به ظاهر دينى و در باطن ضدّ دين و كفرآلود، كه توسّط اين فرقه‏ى فاسق، به منظور فرار از فرايض، عدم التزام به شؤون دينى و رسيدن به آزادى نامشروع و لاابالى‏گرى و فساد در زمين، صورت پذيرفته است. در حقيقت آنان، نه تنها هيچ كوشش و جدّيّتى در امر فراگيرى دين انجام نداده‏اند، بلكه تمام حقايق قرآن و گفتار معصومين را معطّل و رها كرده‏اند.

موضع‏گيرى امامان عليهم ‏السلام در برخورد با پديده‏ى غلو

امامان معصوم عليهم ‏السلام براى جلوگيرى و بى‏اثرنمودن فتنه‏ى غلات، اجمالاً اقدامات ذيل را مدّ نظر قرار داده‏اند: