مى‏شوم. آن‏گاه مرا باز مى‏دارند و از من مى‏پرسند. سوگند به خداوند كه حتما از آن‏چه اين دروغ‏گو درباره‏ى من و بر زيان من ادّعا كرده سؤال مى‏شوم! اى واى بر او! او را چه شده؟ خداوند او را بترساند. همانا در حالى كه در بسترش آسوده است، مرا هراسان كرده و خواب را از من ربوده! آيا مى‏دانيد چرا اين را مى‏گويم؟ اين سخن را از اين روى مى‏گويم كه در قبرم آسايش و آرام و قرار داشته باشم. ¹

4. تكفير و تفسيق غلات

غاليان نسبت به انجام فرايض دينى، اشخاصى لاابالى و غيرمعتقد بوده و از ارتكاب معاصى و محارم نيز پرهيزى نداشته‏اند. هم‏چنين با طرح مسائل اغواگرايانه‏اى چون الوهيّت ائمّه، پا از دايره‏ى توحيد و عقايد صحيح اسلامى بيرون گذاشته و به مرز كفر و شرك داخل شده‏اند. ^۲ بدين خاطر است كه امامان عليهم ‏السلام در موقعيّت‏هاى مختلف، به تكفير و تفسيق ايشان پرداخته و نقاب از چهره‏ى واقعى آنان به كنار زده‏اند. ^۳

5. ترساندن و وعده‏ى آتش به غلوكنندگان

تخويف و ترسان غلات از آتش دوزخ به عنوان يكى از عوامل بازدارنده، توسّط امامان عليهم ‏السلام مورد استفاده قرار گرفته است. حضرت رسول اكرم صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلمدر كلام خود خطاب به امام اميرالمؤمنين عليه ‏السلام چنين مى‏فرمايد:
اى على! حواريّون عيسى را تصديق و يهوديان وى را تكذيب كردند. برخى نيز در شأن وى راه مبالغه و افراط و زياده‏گويى را در پيش گرفتند. تو نيز هم‏چون مسيح خواهى بود كه شيعيان تو را تأييد خواهند كرد، رشك‏كنندگان در مقام والايت، جايگاه بى‏بديل تو را انكار كرده و آن را دروغ خواهند پنداشت و گروهى ديگر نيز به مبالغه‏گويى در شأن تو روى خواهند آورد. پس بدان كه جايگاه غلوكنندگان در آتش خواهد بود.^۴