حضرت ثامنالحجج علىّبن موسىالرّضا عليه السلام نيز در كلامى رسا چنين فرمودهاند:
مَن تَجاوَز بأميرالمؤمنين العبوديّة، فهوَ من المغضوب عليهم و من الضّالين.۱هر كس اميرالمؤمنين عليه السلام را از حدّ بندگى بالاتر برد، از كسانى است كه مورد غضب الاهى قرار خواهد گرفت و در زمرهى گمراهان داخل خواهد گشت.
6. فرمان كشتن و يا آسيبرسانى به برخى از غلات
امامان عليهم السلام در برخورد با غلات در مرحلهى نخست، ارشاد و راهنمايى و تصحيح عقايد باطل ايشان را در پيش گرفتند. در مراحل بعد، اظهار برائت و بيزارى، لعن و نفرين، پرهيز از مجالست با آنها، در دستور كار همهى امامان قرار داشته است. امّا هنگامى كه تندروىهاى غلات غيرقابل تحمّل مىشد و نفوذ اعتقادات باطل آنها دين و ديانت را تهديد مىكرد و به خطر مىانداخت، امامان معصوم عليهم السلام حتّى فرمان كشتن برخى از غلات و آسيبرسانى به آنها را نيز صادر كردهاند.
فارسبنحاتم، از جملهى اين غلات است كه امام حسن عسكرى عليه السلام با مشاهدهى بدعتهاى فراوان از وى، ريختن خونش را مباح اعلام نمود و فرمود:
هركس كه مرا از دست او راحت كند و وى را بكشد، من بهشت را برايش تضمين خواهم نمود.۲
در برخى از روايات به آسيبرساندن به غلات اشاره شده است. ابومحمّد امام حسن عسكرى عليه السلام در نامهاى خطاب به برخى از ياران خود چنين مىگويد:
بر شما باد كه از غلات دورى كنيد. لعنت خداوند بر آنها باد! اگر هر يك از آنها را يافتيد، سرش را با سنگ نشانه رويد.۳
1.همان / ۲۷۳.
2.اختيار الرّجال / ۳۲۵.
3.كتاب اختيار معرفة الرّجال / ۳۲۳.