پژوهشى پيرامون پديده‏ ى غلو و جريان غالى‏ گرى در شيعه - صفحه 53

حضرت ثامن‏الحجج علىّ‏بن موسى‏الرّضا عليه ‏السلام نيز در كلامى رسا چنين فرموده‏اند:
مَن تَجاوَز بأميرالمؤمنين العبوديّة، فهوَ من المغضوب عليهم و من الضّالين.۱هر كس اميرالمؤمنين عليه ‏السلام را از حدّ بندگى بالاتر برد، از كسانى است كه مورد غضب الاهى قرار خواهد گرفت و در زمره‏ى گمراهان داخل خواهد گشت.

6. فرمان كشتن و يا آسيب‏رسانى به برخى از غلات

امامان عليهم ‏السلام در برخورد با غلات در مرحله‏ى نخست، ارشاد و راه‏نمايى و تصحيح عقايد باطل ايشان را در پيش گرفتند. در مراحل بعد، اظهار برائت و بيزارى، لعن و نفرين، پرهيز از مجالست با آن‏ها، در دستور كار همه‏ى امامان قرار داشته است. امّا هنگامى كه تندروى‏هاى غلات غيرقابل تحمّل مى‏شد و نفوذ اعتقادات باطل آن‏ها دين و ديانت را تهديد مى‏كرد و به خطر مى‏انداخت، امامان معصوم عليهم ‏السلام حتّى فرمان كشتن برخى از غلات و آسيب‏رسانى به آن‏ها را نيز صادر كرده‏اند.
فارس‏بن‏حاتم، از جمله‏ى اين غلات است كه امام حسن عسكرى عليه ‏السلام با مشاهده‏ى بدعت‏هاى فراوان از وى، ريختن خونش را مباح اعلام نمود و فرمود:
هركس كه مرا از دست او راحت كند و وى را بكشد، من بهشت را برايش تضمين خواهم نمود.۲
در برخى از روايات به آسيب‏رساندن به غلات اشاره شده است. ابومحمّد امام حسن عسكرى عليه ‏السلام در نامه‏اى خطاب به برخى از ياران خود چنين مى‏گويد:
بر شما باد كه از غلات دورى كنيد. لعنت خداوند بر آن‏ها باد! اگر هر يك از آن‏ها را يافتيد، سرش را با سنگ نشانه رويد.۳

1.همان / ۲۷۳.

2.اختيار الرّجال / ۳۲۵.

3.كتاب اختيار معرفة الرّجال / ۳۲۳.

صفحه از 65