اتّصال امام عليه السلام به علم غيب الاهىـ البتّه از طريق حضرت بارىتعالى و به اذن اوـ غيرقابل انكار است؛ چنان كه حضرت عيسى عليه السلام به اذن الاهى، از امور غيبى خبر مىداد، و اين صريح آيهى 49 سورهى آلعمران است. به بيانى ديگر، آگاهگشتن امام عليه السلام از اين امور (همچون تعداد قطرات باران و شمار ستارگان و.... كه به عقيدهى نگارنده حتّى نام علم را نيز نمىتوان بر آن گذاشت، بلكه اطّلاعاتى بيش به حساب نمىآيد) از گذر الهام پروردگار و به اذن الاهى كاملاً ميسور و امكانپذير است. البتّه وظيفهى امام عليه السلام نه ذكر اين اعداد و ارقام، بلكه هدايت بشر به سرمنزل مقصود و نيل به كمالات مىباشد.
براى تكميل بحث در مورد علم غيب امام عليه السلام ، به يك روايت اشاره مىكنيم. ابوذر غفارى به نقل از حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام چنين مىگويد:
با آنحضرت از كنار وادى و آشيانهى مورچگانى عبور مىكرديم كه كثرت و تعداد آن مورچگان مرا به شگفتى واداشت. در اين حال، به حمد و ثناى الاهى پرداخته و چنين عرضه داشتم: بزرگ است خداوندى كه تعداد اين مورچهها را در علم خويش محاسبه كرده است. امام عليه السلام با شنيدن سخنان من فرمود: «اى اباذر! چنين مگو، زيرا من از تعداد و شمارهى آنها مطّلع هستم! پس بهتر آن است كه بگويى: بزرگ و با جلال است خداوندگارى كه اين تعداد مورچگان را آفريده است!!۱
4. تناسخ
اعتقاد به تناسخ يكى ديگر از باورهاى نادرست غلات مىباشد. اين اعتقاد بر اين پايه استوار است كه روح پس از خروج از يك بدن، به بدن و پيكرى ديگر منتقل مىشود. امامان معصوم عليهم السلام قائلين به تناسخ را در موارد متعدّدى كافر معرّفى كردهاند. ۲
در روايت حضرت صادق عليه السلام ، اين باورِ غلطِ غاليان، مفصّلاً مورد بحث و كاوش قرار گرفته است كه ما را از هر سخن ديگرى بىنياز مىكند. به خاطر