چگونگى فهم و استخراج قواعد فقه الحديثى آنها يك ضرورت تحقيقى است كه گامها را براى پيمودن ادامه اين مسير استوار مى سازد. شرح مولى صالح مازندرانى بر اصول و روضه كافى، از جمله اين شروح است كه شيوه و اسلوب علمى دارد و بر سير منطقى استوار گشته است. رويكرد شارح در شرح احاديث «عقلى ـ نقلى» است كه جنبه عقلى اين رويكرد پررنگ‏تر است و در مجموع، شرح او را جامعيّت بخشيده و آن را به يكى از معدود شروح شاخص و ممتاز كافى مبدّل ساخته است. محور اعتبار احاديث در اين شرح ـ كه غالب آنها احاديث اصولى است ـ متن آنهاست. نگاه جامع به احاديث و بررسيهاى ادبى، از شاخصه‏هاى مهم اين شرح است.
محلّ نگهدارى و شماره بازيابى: كتابخانه پژوهشگاه اطّلاعات و مدارك علمى ايران؛ 81477، كتابخانه دانشكده علوم انسانى دانشگاه تربيت مدّرس؛ 3493.
12. روش‏شناسى كلينى در كافى (فارسى)؛ مهدى قربانى، 1379.
در اين پايان‏نامه پس از بيان اجمالى سير تدوين حديث در ادوار گذشته، از مهم‏ترين محدّث دو قرن سوم و چهارم، يعنى كلينى و جامع حديث مهم او (كافى) نام برده و به بيان شرح حال، استادان، شاگردان، و آثار وى پرداخته شده است.
با معرّفى محدّث بزرگ اين دو قرن و بررسى روش او در نقل و تدوين حديث، ميزان توجّه و اقبال وى به حديث، نوع احاديث نقل شده در موضوعات گوناگون، كيفيّت در نقل حديث از جهت دقّت يا تسامح در متن، تقطيع، نقل به مضمون و نيز دقّت در نقل سند و شرح تفاسير احاديث و... روشن مى شود. در ضمن، ميزان توجّه و استفاده از منابع اصيل و كهن حديثى و نيز اجازات حديثى و... از ديگر نكته‏هايى است كه پس از بررسى روش‏شناسى كلينى در كافى روشن خواهد شد.
محلّ نگهدارى: كتابخانه مؤسّسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى، قم.
13. قرآن در روايات كافى (فارسى)؛ مرضيّه ببريان؛ كارشناسى ارشد علوم