ب) پاياننامههاى مرتبط
1. اخلاق در فقه شيعه(فارسى)؛ حسين صائب؛ كارشناسىارشد؛ دانشگاه فردوسى مشهد، دانشكده الهيّات و معارف اسلامى، 1371.
در برخورد با مسائل زندگى، «فقه» و «اخلاق»، رهنما و پشتوانه انساناند. ارزش و چگونگى رفتار و عملكرد هر فرد، بسته به ميزان بهرهمندى او از اين دو دانش گرانقدر است. اخلاق و فقه شيعه، پاياپاى يكديگر، در كوچكترين و جزئىترين مسائل حيات، از بدو تولّد تا پس از مرگ، صاحبنظر و پاسخگو مىباشند. بين اين دو علم شريف، رابطهاى استوار برقرار است؛ به طورى كه در بعضى مسائل، گويى فقه و اخلاق، مصداق واحدى پيدا مىكنند. كتب فقهى شيعه سرشار از نكات اخلاقى است؛ لذا عناوينى مانند «اخلاق در فقه شيعه» يا «رابطه فقه و اخلاق» كاملاً قابل طرح و بررسى است. رساله حاضر ممزوجى است از «فقه اخلاقى» و مسائل «علم اخلاق». آنچه در اين رساله آمده، تلفيقى است از عناوين علم اخلاق و روايات اخلاقى در فقه شيعه و اصول كافى. به گفته مؤلّف، ركن اصلى اين نوشته را احاديث كتاب شريف كافى به عنوان بهترين، جامعترين، غنىترين و معتبرترين كتاب حديث، تشكيل مىدهد.
محلّ نگهدارى: كتابخانه مركزى دانشگاه فردوسى مشهد.
2. انحرافات اخلاقى از ديدگاه اسلام و شيوههاى اصلاح آنها (فارسى)؛ فاطمه واحديان جواهرى؛ كارشناسى ارشد علوم تربيتى، گرايش تاريخ و فلسفه تعليم و تربيت اسلامى؛ دانشگاه آزاد اسلامى واحد تهران مركزى، دانشكده علوم اجتماعى و روانشناسى، 1384.
هدف پژوهش، كمك به اصلاح جامعه براى دور شدن از انحرافات اخلاقى و دستيابى به مفهوم انحرافات اخلاقى و اصلاح آنها و ارائه راهبردهايى براى اصلاح افراد براى رسيدن به كمال و سعادت واقعى آنهاست. در راستاى اين هدف،
