شيعه عليهم ‏السلام در قالب اثبات اعتبار حديث شيعه و بركنارى آن از يكى از اسباب ضعف حديث و نيز تأكيد بر دقّت بيشتر هنگام استناد به حديث اهل سنّت و در نتيجه، تسهيل روند اجتهاد است. نويسنده در اين پايان‏نامه، با بهره‏گيرى از نمودار و جدول از زبان رياضى و آمار نيز سود جسته است.
محلّ نگهدارى و شماره بازيابى: كتابخانه دانشكده علوم انسانى دانشگاه تربيت مدرّس؛ 2579.
8. پژوهشى در تاريخ حديث شيعه (از اصول اربعمائه تا كتب اربعه) (فارسى)؛ مجيد معارف؛ دكترى علوم قرآن و حديث؛ تربيت مدرّس، 1372.
رساله حاضر تاريخ حديث شيعه را در چهار دوره جداگانه، به شرح زير بررسى كرده است: دوره اوّل (دوره امام على عليه ‏السلام تا عصر امام سجّاد عليه ‏السلام ): بررسى اوضاع سياسى، اجتماعى و فرهنگى شيعه در قرن اوّل، آثار و مواريث حديثى شيعه در قرن اوّل. دوره دوم: فصل اوّل (تولّد، ظهور و انتشار حديث شيعه) وضعيّت سياسى و اجتماعى جامعه اسلامى در اين دوران، تقدّم كار فرهنگى بر فعّاليّت سياسى، مجالس درس صادقين عليهماالسلام و سبك آموزش امامان عليهم ‏السلام ، مجالس عمومى و خصوصى در تدريس فقه و حديث، موقعيّت كمّى و كيفى شاگردان صادقين عليهماالسلام، اصحاب اجماع، بررسى سير تاريخ كتابت حديث در شيعه قبل و بعد از صادقين عليهماالسلام، بررسى اصل، كتاب و اصول اربعمائه. فصل دوم (تحقيقى در اصالت حديث شيعه): انطباق حديث شيعه با سنت نبوى، بررسى عنصر تقيّه در حديث شيعه، سياستهاى صادقين عليهماالسلام در مواجهه با فرق انحرافى، اهتمام صادقين عليهماالسلامبه صحّت حديث از نظر لفظ و معنى. دوره سوم (عصر شكل‏گيرى فقه و حديث): فصل اوّل بررسى مجموعه‏هاى مسائل در حديث شيعه، مكتوبات ائمّه در حديث شيعه و سرنوشت آنها، توقيعات، رسائل، توقيعات امام مهدى عليه ‏السلام . فصل دوم (بررسى حديث شيعه در كارنامه روات و محدّثان): مركز و پايگاههاى حديث