شيعه، بررسى سبك و سيره مشايخ حديث اين دوره، دقّتهاى رجالى در سند و طريق روايت، نگاهى به تاريخچه علم رجال و سير تحوّل آن در شيعه، گرايش محدّثان در تدوين حديث و تنظيم جوامع. دوره چهارم (پيدايش جوامع حديثى): ابوجعفر محمدبن يعقوب كلينى و كتاب كافى، شيخ صدوق و من لا يحضره الفقيه، شيخ طوسى و تهذيب و استبصار وى.
محلّ نگهدارى و شماره بازيابى: كتابخانه مركزى دانشگاه تربيت مدرّس؛ 645.
9. پژوهشى در تاريخ حديث شيعه از قرن ششم تا عصر حاضر (فارسى)؛ حسين صفره [ صفرى] كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث؛ دانشگاه تهران، دانشكده الهيّات و معارف اسلامى، 1379.
اين پايان‏نامه در پنج فصل و يك مقدّمه مفصّل، گردآورى شده است. مطالب موجود در مقدمه عبارت‏اند از: پيشينه بحث، مراحل تحقيق، درآمدى بر تاريخ حديث شيعه در دوره متأخّران، نقش شيخ طوسى در حديث و فقه، نقش محقّق حلّى و علّامه حلّى در فقه، دلايل ركود در عرصه حديث، تجديد حيات اخباريان، زمينه‏هاى احياى اخباريگرى، مراحل مدرسه اخباريّه، اختلافات عمده اخباريان و اصوليان و سرانجام اخباريان.
فصل اوّل درباره تدوين جوامع حديثى است. در اين فصل، به معرّفى بزرگانى چون مرحوم فيض كاشانى، شيخ حرّ عاملى، علّامه مجلسى، ميرزاى نورى و تأليفات آنان از قبيل كتاب شريف وافى، وسائل الشيعه، بحارالانوار، مستدرك الوسائل پرداخته شده است.
فصل دوم درباره تأليفات متنوّع در عرصه حديث است. نويسنده عمده تأليفات را در اين زمينه، تأليفات اربعين‏نويسى، مناقب‏نويسى، جمع و تدوين ادعيه و زيارات مأثور، از قبيل اقبال‏الاعمال سيّد ابن‏طاووس، جمع احاديث در اخلاق و آداب، گردآورى احاديث اعتقادى، گردآورى احاديث فقهى، توسعه و تكميل تفاسير نقلى مانند تفسير صافى مرحوم فيض كاشانى، البرهان فى تفسير القرآن