يعنى از امدادهاى نهان و آشكار ولىّ زمان(عج) و نايبانش برخوردار مى‏گشته است. و اين فضيلت و مزيّتى است كه ساير محدّثان يا فقيهان، از آن تا اين حدّ بى‏بهره بوده‏اند؛ چون در عصر غيبت كبرى مى‏زيستند.
جواب 3) معمولاً پديدآورندگان اثر مكتوب و مؤلّفان كتاب، هدف يا اهداف خود را در ابتداى آن ذكر مى‏كنند. مؤلّف دانشمند و خوش‏قريحه ما نيز از اين مهمّ غفلت نكرده و در خطبه «الأصول من الكافي» پس از حمد و ثناى آفريدگار با الفاظى بليغ و شهادت به رسالت حضرت محمّد مصطفى و وصايّت على مرتضى و اولاد معصومش ـ صلوات اللّه‏ عليهم ـ به برادر دينى‏اش ـ كه از او كتابى جامع در معالم و معارف و احكام دين خواسته ـ خطاب مى‏كند، و پس از گلايه از اهل زمان و نادانان، براى رفع اشكالهاى آن برادر ـ و بلكه همه برادران شيعى‏اش ـ دست به جمع احاديث صحيح معصومين مى‏زند و به شيوه‏اى كه (در پاسخ 2) اشاره شد، منظّم و فصل‏بندى مى‏كند. كوتاه سخن اينكه هدف آن بزرگ مردِ موفّق و مؤيّد، ارائه مجموعه احاديث ائمّه اثنا عشر در تمام مباحث اسلامى ـ از اصول و فروع و اخلاقيّات و آداب و سُنَن ـ مى‏باشد؛ حتّى روضه كافى را به احاديثى كه در آن ابواب نمى‏گنجيده يا وثاقت لازم را نداشته، اختصاص داده تا چيزى فوت نشود و خبرى نانوشته نماند.
جواب 4) از آنچه در سه جواب پيشين گفته شد، اهميّت كتاب «الكافي» و ضرورت پرداختن به اين مرجع مهمّ حديثى معلوم گرديد. علاوه بر آن، زمان ما كه عصر ارتباطات سريع نام گرفته و كشورهاى جهان در پنج قاره، همه با وسايل الكترونيكى، از هوا و زمين به هم مرتبط شده، تبليغات سوء و شبهات ظاهر فريب زودتر از گذشته به كشورهاى اسلامى و شيعى مى‏رسد، و گويا سهم ما از اين افساد و اضلال بيشتر است. در هر حال، به حكم «مقابله به مثل»، ما نيز بايد در ترويج قرآن و حديث ـ كه دو منبع اصيل اسلام‏شناسى است ـ كوشا باشيم. بى‏مناسبت