امام صادق علیه السلام
لا تَزالُ شيعَتُنا مَرعِيّينَ مَحفوظينَ مَستورينَ مَعصومينَ ما أحسَنُوا النَّظَرَ لِأَنفُسِهِم فيما بَينَهُم وبَينَ خالِقِهم، وصَحَّت نِيّاتُهُم لِأَئِمَّتِهِم، وبَرّوا إخوانَهُم؛ فَعَطَفوا عَلى ضَعيفِهِم وتَصَدَّقوا عَلى ذَوِي الفاقَةِ مِنهُم.
شيعيان ما، تا زمانى كه در روابط ميان خود و خدايشان نيك بنگرند، و به پيشوايانشان حسن نيّت داشته باشند، و به برادرانشان نيكى كنند، و با ناتوانشان دلسوز و مهربان باشند، و به نيازمندانشان كمك كنند، همواره [از جانب خداوند عز و جل] مورد عنايت، محفوظ، و در پناه و مصون خواهند بود.
المحاسن : ج 1 ص 258 ح 492
ثقة الإسلام، شيخ المشايخ، محمد بن يعقوب بن اسحاق كلينى رازى، از بزرگان شيعه در زمان غيبت صغرا است كه در نيمه دوم قرن سوم و نيمه اول قرن چهارم هجرى از بزرگترين محدثين شيعه به شمار مىرفت.