پنجاه دينار باقى قرض جناب آقا شيخ محمّد آقا را فراهم نماييد. و چنانچه وعده فرمودهايد بايد همّت فرموده و در اين سال نو، يك جمع را خشنود فرموده و از قيد اين داستان ننگ آور خلاص نماييد. و اگر اين قضيّه پيش خداى تعالى اهمّيّتى نداشت و اعتقاد نداشتم كه منظور نظر حضرت ولى عصر عجّل اللّه فرجه است، قلم به روى كاغذ نگذاشته و به مقام تصديع نمىآمدم. در پايان، اميدوارم كه در مظانّ اجابت از دعاى خير فراموشم نفرماييد. زياده تصديع ندارم.
الاحقر عبدالحسين امينى
[2]
اجازه ميرزا يحيى، امام جمعه خويى، به علامه امينى
سيّد محمود موسوى
تصويرى كه در ادامه ملاحظه خواهيدكرد، اجازهنامهاى روايتى است از مرحوم آيت اللّه ميرزا يحيى، امام جمعه خويى ۱ (م1364ه) به مرحوم آيت اللّه علاّ مه عبدالحسين بن احمد امينى (م1390 ه) كه به خط فرزند وى امين صدرالاسلام خويى (م1367ه)به سال 1358 هجرى كتابت شده است. اين اجازه به شماره 4/13333 در گنجينه نسخههاى خطّى كتابخانه بزرگ حضرت آيت اللّه العظمى مرعشى نجفى(ره) نگهدارى مىشود. ۲
1.ميرزا يحيى بن اسداللّه بن حسين بن حسن بن نقى بن عبدالنبى طسوجى خويى ، به سال ۱۲۷۶ ه در شهر خوى، چشم به جهان گشود. مقدّمات و سطح را نزد پدر و دايى خويش، ميرزا ابراهيم دنبلى خويى، و برخى از علماى خوى فراگرفت. سپس در سال ۱۳۰۱ ه عازم نجف اشرف گرديد و سطوح عالى را از شيخ محمّد حسين كاظمى، ميرزا حبيب اللّه رشتى، محمّد فاضل ايروانى و شيخ الشريعه اصفهانى فراگرفت و به درجه اجتهاد نايل آمد . پس از آن، به ايران بازگشت و در سالهاى ۱۳۲۴ ، ۱۳۲۶ و ۱۳۳۳ هجرى، به نمايندگى مجلس برگزيده شد تا اينكه در سال ۱۳۶۴ ه در سنّ ۸۸ سالگى، دار فانى را وداع گفت و در نجف اشرف به خاك سپرده شد . درباره ايشان همچنين بنگريد : گنجينه شهاب (يادنامه آيت اللّه مرعشى نجفى) . قم : كتابخانه آيت اللّه مرعشى نجفى ، دفتر سوم ، ص ۲۷ـ۴۴ .
2.فهرست نسخههاى خطّى كتابخانه بزرگ حضرت آيت اللّه مرعشى نجفى (ره) : ۳۳/۵۷۲ .