ترجمه

ستايش خداى بلند مرتبه و توانا را و درود و سلام بر محمّد، پيامبر مژده‏آور و بيم دهنده‏اش، و بر وصىّ نبى و خليفه‏اش، على، صاحب بيعت غدير، و بر خاندان و فرزندان آن دو، پيشوايان پاك. درود خدا تا روز رستخيز، بر آنان باد.
بر پژوهندگان پوشيده نيست كه پيشينيان از دانشمندان شيعه و ستونهاى دين ـ كه رضوان خداى بر همگى‏شان باد ـ براى ساختن كاخ رفيع و مقدّس [ دانشهاى ]اسلامى، غايت تلاش خود را به كار گرفتند و براى نماياندن حقايق نابى كه به ناخالصى آميخته شده و دستان بزه‏كار آنها را به بازى گرفته و صفحات تاريخ را سياه كرده بودند، سختيها را به دوش كشيدند. و البتّه جاى شگفتى نيست؛ چرا كه شيعه يگانه گروهى است كه علوم و آدابش را از امامان اهل بيت ـ كه خدا پليدى را از آنان زدوده و به كمال، پاكشان گردانيده ـ دريافت كرده‏است. از اين رو، در ميان شيعيان، صدها هزار دانشمندِ مؤلّف و شاعر بزرگ و نويسنده ذوفنون ـ كه در تمامى علوم دستى بلند داشتند ـ بر آمدند؛ بدان گونه كه هرگز نبايد پنداشت گروهى از گروههاى مسلمانان، يا ديگران، با آنان هماوردى مى‏كنند. گواه اين سخن كتابهاى پرشمار و آثار بسيار سودمند و فايده‏بخش ايشان است كه نام برخى از آنها در «الذريعة» ثبت شده است. خداوند از جانب اسلام و مسلمين، پاداش نيكشان دهاد.
دراين قرن (قرن چهاردهم)نيزبسان ساير قرون گذشته، عالمان عامل و مصلحان مجاهدى بر آمده‏اند كه سرزنش هيچ سرزنش‏كننده‏اى آنان را [ از تلاش ]در راه خدا باز نمى‏دارد و براى به دست آوردن حق ـ هر چند كه در دوردست باشد ـ و به چنگ آوردن آن ـ هر چند كه از كفشان بگريزد ـ مى‏كوشند؛ براى آنكه آزادانديشان را متوجّه درستى كنند و راه روشنِ تهى از شكّ و ترديد را بديشان بنمايانند.
از شمار اين دانشمندان بى‏همتا ـ كه حيات گران‏ارج خود را صرف خدمت به دانش و دين و حقيقت كردند ـ استاد بزرگ و جستجوگر نامى و پژوهنده توانا، مولانا حاج شيخ عبدالحسين امينى، ساكن نجف اشرف، مؤلّف كتاب «الغدير» و ديگر تأليفات استوار و آثار شكوهمند سودمند است.