درآمدی بر رویکرد بلاغی معصومان در تفسیر قرآن

نشریه : حدیث حوزه

نویسنده : پديدآورنده : علیرضا بابایی
پديدآورنده : سید محمود طیب حسینی

چکیده :

امامان معصوم علیهم السلام مفسران حقیقی قرآن کریم به شمار میروند که جایگاه و نقش محوری در تبیین، ترویج و گسترش فرهنگ قرآنى و آموزههای آن دارند. از آنجا که فهم معانی آیات به عوامل مختلفی از جمله توجه به مباحث بلاغی آن وابسته است، بی تردید دقت نظر و کاوش در دیدگاههای بلاغی اهل بیت علیهم السلام در تبیین معنای آیات از اهمیت به سزایی برخوردار است. اندیشمندان شیعه از دیرباز تلاشهای گستردهای در فهم روایات تفسیری و گونهشناسی و روششناسی آن انجام دادهاند. مقاله حاضر بر آن است تا به هدف تبیین گستره سطح تحلیل آیات توسط معصومان (ع)، یکی از ابعاد روشی آن‌ها که اهتمام به معناشناسی ساختاری آیات، اسلوبهای بیانی و آرایههای بدیعی است را بكاود. نتیجه پژوهش حاضر یابش نظام فکری معصومان (ع) در معناشناسی ساختاری گزاره‌های قرآنی و روشن سازی لایه‌ها و سایه‌های درونی با تکیه بر اغراض بلاغی ساخت‌ها و اجزای درونی آن، اهتمام به فنون مجاز، استعاره و کنایه و زیبایی شناسی آیات با سنجه محسنات بدیعی است.