امام علی علیه السلام
واللّهِ، لَأنْ أبِيتَ على حَسَكِ السَّعْدانِ مُسَهَّدا أو اُجَرّ في الأغْلالِ مُصَفَّدا أحَبُّ إليَّ مِن أنْ ألقَى اللّهَ ورسولَه يومَ القيامةِ ظالما ... .
به خدا سوگند، اگر شب را روى گياه خاردار به سر برم يا در طوقهاى آهنين كشيده شوم، برايم خوشتر است كه در روز رستاخيز، خدا و رسولش را ملاقات كنم، در حالى كه ستمكار بر برخى بندگان باشم...
نهج البلاغة : الخطبة 224 .
امام صادق عليه السلام :
إنَّ العَبدَ لَيَكونُ مَظلوما ، فَما يَزالُ يَدعو حَتّى يَكونُ ظالِما؛
به بنده اى ستم مى شود و او آن قدر نفرين مى كند كه خود ، به ستمكار تبديل مى شود .
الكافي : ج ۲ ص ۳۳۳ ح ۱۷
