امام رضا علیه السلام
اللّهُمَّ أصلِح عَبدَكَ وخَليفَتَكَ ...، وَاسلُكهُ [وَ اسلُك] مِن بَينِ يَدَيهِ ومِن خَلفِهِ رَصَداً يَحفَظونَهُ مِن كُلِّ سوءٍ، أبدِلهُ مِن بَعدِ خَوفِهِ أمناً، يَعبُدُكَ لا يُشرِكُ بِكَ شَيئاً،
"بار خدايا! بنده و خليفهات (امام زمان عليهالسلام) را به سلامت و محفوظ دار،.. و پيش رو و پشت سرش مراقبانى بگمار كه او را از هر گزندى حفظ كنند، و ترس او را به امنيّت مبدّل گردان، تا تو را بپرستد و چيزى را شريكت نگرداند...
مصباح المتهجّد : ص366 ح494
امام باقر علیه السلام:
طُوبى لِمَنْ حَسُنَ مَعَ النَّاسِ خُلُقُهُ ، وَبَذَلَ لَهُمْ مَعُونَتَهُ ، وَعَدَلَ عَنْهُمْ شَرَّهُ؛
خوشا بحال كسى كه اخلاقش را با مردم خوب كند و از كمك كردن بآنان دريغ نكند و شر خود را از آنان بگرداند.
الکافی: ج۱۵، ص۴۰۲
