احادیث حضرت معصومه علیهاالسلام

حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام در حادترین شرایط و پرخفقان‌ترین دوره از امامت به سر می‌برده است، و لذا ما جز چند حدیث،‌ چیزی از ایشان نمی‌یابیم. و یا اگر احادیثی از ایشان نقل شده به علت فشار سیاسی و تحریم اندیشه شیعی، ‌در کتب روایی ثبت نشده، یا از بین رفته است.[۱]

┄┄┅┅┅❅❖❅┅┅┅┄┄

» حدیث اول

یادکرد حدیث غدیر

این حدیث را حضرت معصومه علیهاالسلام از فاطمه دختر امام رضا علیه السلام از فاطمه دختر امام صادق علیهاالسلام ، از فاطمه دختر امام باقر علیه السلام ، از فاطمه دختر امام زین العابدین علیه السلام ، از فاطمه دختر امام حسین علیه السلام ، از زینب دختر امیرالمؤمنین علیه السلام ، از حضرت فاطمه علیهاالسلام دختر حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله ، نقل کردند که آن حضرت صلی الله علیه و آله فرموده اند:

مَن کنتُ مولاه فعلیّ مولاه [۲]

پيامبر خدا فرمود: «هر كه من مولاى اويم ، پس على مولاى اوست».

┄┄┅┅┅❅ ❖❅┅┅┅┄┄

» حدیث دوم

حماسه غدیر

این حدیث را حضرت معصومه علیهاالسلام و دو تن از خواهران بزرگوارش زینب و ام کلثوم از فاطمه دختر امام صادق علیهاالسلام از فاطمه دختر امام باقر علیه السلام از فاطمه دختر امام زین العابدین علیه السلام از فاطمه و سکینه دختران امام حسین علیه السلام از ام کلثوم دختر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام از حضرت فاطمه علیهاالسلام دختر حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله نقل کردند که آن حضرت علیهاالسلام فرموده اند:

اَ نَسیتم قول رسول اللّه صلی الله علیه و آله یوم غدیر خم: مَن کنتُ مولاه فعلیّ مولاه و قوله صلی الله علیه و آله : انت منی بمنزلة هارون من موسی علیه السلام [۳]

آيا گفته رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله را در روز غدير خم فراموش كرديد [كه گفت]: «هر كه من مولاى اويم، پس على مولاى اوست»؟!. و نيز سخن آن حضرت [كه فرمود]: تو براى من، به منزله هارون براى موسى عليهماالسلام هستى».

┄┄┅┅┅❅ ❖❅┅┅┅┄┄

» حدیث سوم

حبّ آل محمد(ص)

این حدیث را حضرت معصومه علیهاالسلام از فاطمه دختر امام صادق علیهاالسلام ، از فاطمه دختر امام باقر علیه السلام ، از فاطمه دختر امام زین العابدین علیه السلام ، از فاطمه دختر امام حسین علیه السلام ، از زینب دختر امیرالمؤمنین علیه السلام ، از حضرت فاطمه علیهاالسلام دختر حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله ، نقل کردند که آن حضرت صلی الله علیه و آله فرموده اند:

ألا مَن مات علی حُبّ آل محمدٍ مات شهیدا.[۴]

┄┄┅┅┅❅ ❖❅┅┅┅┄┄

» حدیث چهارم

فضايل الشيعه

این حدیث را حضرت معصومه علیهاالسلام و دو تن از خواهران بزرگوارش ، زینب و ام کلثوم ، از حضرت فاطمه دختر امام صادق علیهاالسلام ، از فاطمه دختر امام باقر علیه السلام ، از فاطمه دختر امام زین العابدین علیه السلام ، از فاطمه و سکینه دختران امام حسین علیه السلام ، از ام کلثوم دختر حضرت علی علیه السلام ، از حضرت فاطمه دختر حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله نقل کردند که آن حضرت علیهاالسلام فرموده اند:

سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يَقولُ: لَمّا اُسرِيَ بي إلَى السَّماءِ دَخَلتُ الجَنَّةَ، فَإِذا أنَا بِقَصرٍ مِن دُرَّةٍ بَيضاءَ مُجَوَّفَةٍ، وعَلَيها بابٌ مُكَلَّلٌ بِالدُّرِّ وَالياقوتِ، وعَلَى البابِ سِترٌ، فَرَفَعتُ رَأسي فَإِذا مَكتوبٌ عَلَى البابِ: «لا إلهَ إلاَّ اللّهُ، مُحَمَّدٌ رَسولُ اللّهِ، عَلِيٌّ وَلِيُّ القَومِ»، وإذا مَكتوبٌ عَلَى السِّترِ: «بَخٍ بَخٍ ! مَن مِثلُ شيعَةِ عَلِيٍّ عليه‏السلام ؟ !».

فَدَخَلتُهُ، فَإِذا أنَا بِقَصرٍ مِن عَقيقٍ أحمَرَ مُجَوَّفٍ، وعَلَيهِ بَابٌ مِن فِضَّةٍ مُكَلَّلٌ بِالزَّبَرجَدِ الأَخضَرِ، وإذَا عَلَى البابِ سِترٌ، فَرَفَعتُ رَأسي فَإذا مَكتوبٌ عَلَى البابِ «مُحَمَّدٌ رَسولُ اللّهِ، عَلِيٌّ وَصِيُّ المُصطَفى»، وإذا عَلَى السِّترِ مَكتوبٌ: «بَشِّر شيعَةَ عَلِيٍّ بِطيبِ المَولِدِ».

فَدَخَلتُهُ فَإِذا أنَا بِقَصرٍ مِن زُمُرُّدٍ أخضَرَ مُجَوَّفٍ لَم أرَ أحسَنَ مِنهُ، وعَلَيهِ بابٌ مِن ياقوتَةٍ حَمراءَ مُكَلَّلَةٍ بِاللُّؤلؤ، وَعَلَى البابِ سِترٌ، فَرَفَعتُ رَأسي فَإِذا مَكتوبٌ عَلَى السِّترِ: «شيعَةُ عَلِيٍّ عليه‏السلام هُمُ الفَائِزونَ».

فَقُلتُ: حَبيبي جَبرَئيلُ، لِمَن هذا ؟ فَقالَ: يا مُحَمَّدُ، لاِبنِ عَمِّكَ ووَصِيِّكَ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه‏السلام، يُحشَرُ النّاسُ كُلُّهُم يَومَ القِيامَةِ حُفاةً عُراةً إلاّ شيعَةَ عَلِيٍّ عليه‏السلام، ويُدعَى النّاسُ بِأَسماءِ اُمَّهَاتِهِم ما خَلا شيعَةَ عَلِيٍّ عليه‏السلام ؛ فَإِنَّهُم يُدعَونَ بِأَسمَاءِ آبائِهِم.

فَقُلتُ: حَبيبي جَبرَئيلُ، وكَيفَ ذاكَ ؟ قالَ: لِأَنَّهُم أحَبّوا عَلِيّاً عليه‏السلام فَطابَ مَولِدُهُم. [۵]

از رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله، شنيدم كه مى‏فرمود: «آن زمان كه شبانه به آسمان برده شدم، وارد بهشت گرديدم و ناگهان ديدم در درون كاخى از مرواريد سپيدِ ميان‏تهى هستم. درى دارد آراسته به درّ و ياقوت و بر آن در، پرده‏اى است. سرم را بالا گرفتم [و ديدم] بر آن در نوشته شده است: «هيچ معبودى جز خدا نيست. محمّد رسول خدا است. على ولىّ قوم است» و روى پرده نوشته شده بود: "به به ! چه كسانى همانند شيعه على عليه‏السلام هستند ؟»

وارد آن [كاخ] شدم كه به كاخى از عقيق سرخ ميان‏تهى برخوردم كه درى از نقره آراسته به ياقوت سبز داشت. بر آن در، پرده‏اى آويخته بود. سرم را بالا گرفتم و [ديدم] روى در نوشته شده بود: «محمّد رسول خدا است و على وصىّ مصطفى». و بر روى پرده نيز نوشته شده بود: «شيعيان على را به پاك‏زادى مژده بده».

وارد آن شدم، درون كاخى از زمرد سبز ميان‏تهى بود كه زيباتر از آن نديده بودم. آن كاخ درى از ياقوت سرخ مزين به لؤلؤداشت و بر در، پرده‏اى آويخته بود. سرم را بالا گرفتم [ديدم] بر در نوشته شده است: «شيعيان على عليه‏السلام، همان رستگاران‏اند».

گفتم: [اى] حبيب من جبرئيل، اينجا براى كيست ؟ گفت: اى محمّد، براى پسر عمو و وصىّ تو على بن ابى‏طالب عليه‏السلام است. همه مردم روز قيامت پابرهنه و عريان محشور مى‏شوند، مگر شيعيان على عليه‏السلام و مردم به نام‏هاى مادرانشان صدا زده مى‏شوند، جز شيعيان على عليه‏السلام كه به نام‏هاى پدرانشان صدا زده مى‏شوند.

گفتم: [اى] حبيب من جبرئيل، چرا چنين است [و به نام‏هاى پدرانشان صدايشان مى‏زنند] ؟ گفت: چون شيعيان، على عليه‏السلام را دوست دارند، از اين رو، حلال‏زاده‏اند».

┄┄┅┅┅❅ ❖❅┅┅┅┄┄

» حدیث پنجم

طهارت امام حسين علیه السلام

این حدیث را حضرت معصومه علیهاالسلام ، از عمر فرزند امام زین العابدین علیه السلام ، از فاطمه دختر امام حسین علیه السلام ، از اسماء دختر ابوبکر ، از صفیه دختر عبدالمطلب ، از ام کلثوم دختر حضرت علی علیه السلام ، نقل کرده: حضرت فاطمه علیهاالسلام فرمود:

لَمّا سَقَطَ الحُسَينُ عليه السلام مِن بَطنِ اُمِّهِ ، فَدَفَعتُهُ إلَى النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه و آله ، فَوَضَعَ النَّبِيُّ لِسانَهُ في فيهِ ، وأقبَلَ الحُسَينُ عليه السلام عَلى‏ لِسانِ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله يَمُصُّهُ ، فَما كُنتُ أحسَبُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله يَغذوهُ إلّا لَبَناً أو عَسَلاً .

قالَت : فَبالَ الحُسَينُ عليه السلام ، فَقَبَّلَ النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله بَينَ عَينَيهِ ، ثُمَّ دَفَعَهُ إلَيَّ وهُوَ يَبكي ، ويَقولُ : لَعَنَ اللَّهُ قَوماً هُم قاتِلوكَ يا بُنَيَّ . يَقولُها ثَلاثاً .

قالَت : فَقُلتُ : فِداكَ أبي واُمّي ، ومَن يَقتُلُهُ ؟ قالَ : بَقِيَّةُ الفِئَةِ الباغِيَةِ مِن بَني اُمَيَّةَ ، لَعَنَهُمُ اللَّهُ.[۶]

هنگامى كه حسين عليه السلام از شكم مادرش زاده شد ، او را به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله دادم و پيامبر صلى اللَّه عليه و آله زبانش را در دهان او نهاد و حسين عليه السلام زبان پيامبر خدا را مكيد و من گمان مى‏كردم كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله جز شير يا عسل به او نخوراند.

حسين عليه السلام بول كرد و پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ميان چشمانش را بوسيد . سپس او را به من داد و در حالى كه مى‏گريست ، فرمود: «اى پسركم! خدا كسانى را كه كشنده تو هستند ، بكشد!» و سه بار، اين را فرمود.

گفتم: پدر و مادرم به فدايت! چه كسى او را مى‏كشد؟

فرمود: «بازماندگان دسته متجاوز، از بنى اميّه . خدا آنان را لعنت كند!» .

[۱]مسند فاطمه معصومه علیهاالسلام ، ص ۴۴ .

[۲]تاريخ دمشق : ج ۴۲ ص ۲۱۶ ح ۸۷۰۲

[۳]أسنى المطالب : ص ۵۰ ، مسند فاطمه معصومه علیهاالسلام ، ص ۶۲ .

[۴]الكشّاف : ج ۳ ص ۴۰۳ مسند فاطمه معصومه علیهاالسلام ، ص ۶۴

[۵]جامع الأحاديث للقمّي كتاب المسلسلات : ص ۲۵۰ ، مسند فاطمه معصومه علیهاالسلام ، ص ۶۵

[۶]الأمالى ، صدوق : ص ۱۹۹ ح ۲۱۲ ، مسند فاطمه معصومه علیهاالسلام ، ص ۶۸ _ ۶۹ .