۳۶۹.دعائم الإسلام:از على عليه السلام براى ما روايت شده كه فرمود: «زود افطارى خوردن و دير سحرى خوردن ، مستحب است و ابتدا به نماز (يعنى نماز مغرب) نمودن قبل از افطار ، مستحب است ، مگر آن كه غذا حاضر باشد . پس اگر حاضر بود ، ابتدا غذا خورده مى شود و سپس نماز خوانده مى شود. خوب نيست كه غذا را بگذارد و به نماز بايستد».
و امام على عليه السلام ياد كرد كه كتف بريان شده شترى را نزد پيامبر خدا آوردند ، در حالى كه بلال، اذان گفته بود. دستور داد كه بلال [ در گفتن اقامه] اندكى درنگ كند ، تا آن كه ايشان خورد و ما هم خورديم. سپس اندكى شير خورد و ما هم خورديم. سپس دستور داد بلال اقامه بگويد. آن گاه نماز خواند و ما نيز با ايشان نماز خوانديم.
ب ـ جلو انداختن نماز
۳۷۰.تهذيب الأحكام ـ به نقل از زراره و فضيل ، از امام صادق عليه السلام ـ :«در [ ماه ]رمضان نماز مى خوانى و سپس افطار مى كنى ، مگر آن كه با گروهى باشى كه منتظر افطارند. اگر با آنان بودى ، بر خلاف آنان عمل نكن؛ افطار كن و سپس نماز بخوان ، وگرنه اوّل ، نماز بخوان».
گفتم: براى چه؟
فرمود: «براى آن كه دو واجب برايت پيش آمده است: افطار و نماز. اوّل به آن بپرداز كه برتر است و نماز ، برترينِ آن دو است» .
سپس فرمود: «نماز مى خوانى ، در حالى كه روزه اى. پس ، آن نمازت با روزه به پايان برده مى شود . اين پيش من ، محبوب تر است» .
