۴۴۹.الكافى ـ به نقل از على بن ابى حمزه ـ :ابو بصير از امام صادق عليه السلامسؤال كرد و من نيز حضور داشتم . او به ايشان گفت : فدايت شوم! آيا قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود : «نه» .
گفت : در دو شب [ ، چه]؟ فرمود : «نه» .
تا اين كه به شش شب رسيد . [امام عليه السلام] همراه با اشاره دست فرمود : «آرى» .
امام صادق عليه السلام سپس فرمود : «اى ابو محمّد! همانا پيشينيانِ شما از اصحاب محمّد صلى الله عليه و آله ، قرآن را در يك ماه و كمتر ، مى خواندند . قرآن نبايد تندتند خوانده شود؛ بلكه با ترتيل و آرامش خوانده مى شود . هر گاه به آيه اى رسيدى كه ياد آتش در آن است ، مى ايستى و از آتش به درگاه خدا پناه مى برى» .
ابو بصير گفت: آيا در [ ماه] رمضان ، قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود: «نه» .
گفت: در دو شب؟ فرمود: «نه».
گفت: در سه شب؟
امام عليه السلام همراه با اشاره دست فرمود: «آرى. هيچ يك از ماه ها مثل ماه رمضان نيست و آن ، حق و حرمتى دارد. تا مى توانى ، نماز بخوان».
۴۵۰.الإقبال ـ به نقل از على بن مغيره ـ :به ابو الحسن عليه السلام ۱ گفتم: پدرم از جدّ تو درباره ختم قرآن در هر شب پرسيد و وى به او فرمود: «در ماه رمضان ، هر چه مى توانى ، بكن». از اين رو پدرم در ماه رمضان ، چهل قرآن ختم مى كرد. من نيز پس از پدرم ، قرآن ختم مى كنم؛ گاهى بيشتر و گاهى كمتر. اين ، به خاطر فراغت يا گرفتارى ، نشاط و يا بى حالى من است. پس چون عيد فطر مى شود ، يك ختم براى پيامبر خدا ، يك ختم براى فاطمه عليهاالسلام و يك ختم هم براى امامان عليهم السلامقرار مى دهم تا به شما برسم و يك ختم هم براى شما قرار مى دهم ، از وقتى كه در اين حال قرار گرفته ام. من در مقابل اين ، چه پاداشى دارم؟
فرمود: «پاداش تو براى اين كار ، آن است كه در قيامت با آنان باشى».
گفتم: اللّه أكبر! من چنين پاداشى دارم؟
سه بار فرمود: «آرى».
