349
ماه خدا ج1

۴۵۹.امام صادق عليه السلام:هر گاه ماه رمضان بود ، امام سجّاد عليه السلام جز به دعا و تسبيح و استغفار و تكبير ، سخنى نمى گفت.

۴۶۰.امام رضا عليه السلام:هر كس مى خواهد از گناهى توبه كند ، در ماه رمضان از آن گناه به آستان الهى توبه كند ، كه آن ، ماه توبه و بازگشت و ماه آمرزش و رحمت است و هيچ شبى از شب هاى آن نيست ، مگر آن كه خداوند در آن شب ، آزادشدگانى از آتش دارد كه همه آنان به سبب گناهانشان ، مستحقّ آتش اند.

ر . ك : ص 61 (مجموعه بركات و ويژگى هاى ماه رمضان) .
ص 161 (آمادگى براى ميهمانى خدا) .
ص 187 (اسباب آمادگى براى ميهمانى خدا ، توبه ، پيش از فرا رسيدن ماه رمضان) .

2 / 6

زياد دعا خواندن و ذكر گفتن

قرآن

« و چون بندگان من از تو درباره من پرسند ، پس به يقين ، من نزديكم ؛ دعاى نيايشگر را آن گاه كه مرا بخواند ، اجابت مى كنم. پس ، مرا اجابت كنند و به من ايمان آورند؛ باشد كه به راه حق درآيند» .

حديث

۴۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در دعاى شب هشتم ماه رمضان ـ :خداوندا! اين ، ماه توست ؛ ماهى كه بندگانت را فرمان داده اى در آن تو را بخوانند و اجابت دعايشان را بر عهده گرفته اى و گفته اى : «و چون بندگان من از تو درباره من پرسند ، پس به يقين ، من نزديكم ؛ دعاى نيايشگر را آن گاه كه مرا بخواند ، اجابت مى كنم» .


ماه خدا ج1
348

۴۵۹.الإمام الصادق عليه السلام :كانَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليهماالسلام إذا كانَ شَهرُ رَمَضانَ لَم يَتَكَلَّم إلاّ بِالدُّعاءِ وَالتَّسبيحِ وَالاِستِغفارِ وَالتَّكبيرِ . ۱

۴۶۰.الإمام الرضا عليه السلام :مَن كانَ تائِبا مِن ذَنبٍ فَليَتُب إلَى اللّهِ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ مِنهُ في شَهرِ رَمَضانَ؛ فَإِنَّهُ شَهرُ التَّوبَةِ وَالإِنابَةِ،وشَهرُ المَغفِرَةِ وَالرَّحمَةِ ، وما مِن لَيلَةٍ مِن لَياليهِ وللّهِِ ۲ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ فيها عُتَقاءُ مِنَ النّارِ كُلُّهُم قَدِ استَوجَبوا بِذُنوبِهِمُ النّارَ. ۳

وانظر : ص 60 (جوامع بركاته وخصائصه) . ص 160 (تأهيل الناس لضيافة اللّه ) . ص 186 (أسباب التهيّؤ لضيافة اللّه / تقديم التوبة) .

2 / 6

كَثرَةُ الدُّعاءِ وَالذِّكرِ

الكتاب

« وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِى عَنِّى فَإِنِّى قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِى وَلْيُؤْمِنُواْ بِى لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ » . ۴

الحديث

۴۶۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله ـ في دُعاءِ اللَّيلَةِ الثّامِنَةِ مِن شَهرِ رَمَضانَ ـ :اللّهُمَّ هذا شَهرُكَ الَّذي أمَرتَ فيهِ عِبادَكَ بِالدُّعاءِ وضَمِنتَ لَهُمُ الإِجابَةَ ، وقُلتَ : «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِى عَنِّى فَإِنِّى قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ» .۵

1.الكافي : ۴ / ۸۸ / ۸ عن حصين ، بحار الأنوار : ۴۶ / ۶۵ / ۳۵ .

2.كذا في الأصل ، والقياس أن تكون العبارة «إلاّ وللّه » . ولعلّها من سهو النسّاخ .

3.فضائل الأشهر الثلاثة : ۱۰۶ / ۹۶ عن الحسن بن عليّ بن فضّال .

4.البقرة : ۱۸۶ .

5.الإقبال : ۱ / ۲۶۹ ، بحار الأنوار : ۹۸ / ۲۷ / ۲ . انظر تمامه في «دعاء الليلة الثامنة» ص ۲۸۸ ح ۵۲۹ .

  • نام منبع :
    ماه خدا ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    افقي، رسول؛ محدثي، جواد
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 98497
صفحه از 560
پرینت  ارسال به