۴۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا هر كس در ماه رمضان ، شش كار را با قوّت انجام دهد ، خداوندْ گناهانش را مى آمرزد : دين خود را حفظ كند ، خويشتن را نگه دارد ، به خويشاوندانش نيكى كند ، همسايه اش را نيازارد ، حال برادرانش را مراعات كند و زبان خويش را در كام نگه دارد . امّا روزه ! پس پاداش روزه دار را جز خداوند نمى داند .

۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[روزه] ماه رمضان ، همه گناهان پيش از آن را تا رمضان [ديگر ،] پاك مى كند .

۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :رمضان تا رمضان ، كفّاره (پاك كننده) [گناهانِ] ميان اين دو رمضان است .

۴۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ مى فرمود ـ :نمازهاى پنجگانه ، نماز جمعه تا نماز جمعه و رمضان تا رمضان ، پاك كننده گناهان ميان آنهايند ، هر گاه كه از گناهان كبيره پرهيز شود .

۴۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس ماه رمضان را از روى ايمان و به اميد پاداش الهى [به عبادت] برخيزد ، گناهان گذشته اش آمرزيده مى شود .

۴۸.فضائل الأوقات ـ به نقل از انس ـ :چون ماه رمضان فرا رسيد ، پيامبر خدا فرمود : «سبحان اللّه ! به استقبال چه چيزى مى رويد؟! و چه چيزى به استقبال شما مى آيد؟!» .
عمر بن خطّاب گفت : پدرم و مادرم به فدايت ، اى پيامبر خدا! وحيى نازل شده است ، يا دشمنى روى آورده است؟
فرمود : «نه؛ ولى در ماه رمضان ، خداوند در يك شب ، همه اهل اين قبله (مسلمانان) را مى آمرزد» .
در ميان مردم ، مردى بود كه سرش را تكان مى داد و مى گفت : به به!
پيامبر خدا به او فرمود : «گويا از آنچه شنيدى ، سينه ات دچار تنگى شد!» .
گفت : نه ، اى پيامبر خدا! ولى من به ياد منافقان افتادم .
پيامبر خدا فرمود : «منافق ، كافر است و كافر را در اين مسئله ، بهره اى نيست» .

۴۳.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ مَن تَمَسَّكَ في شَهرِ رَمَضانَ بِسِتِّ خِصالٍ غَفَرَ اللّهُ لَهُ ذُنوبَهُ : أن يَحفَظَ دينَهُ ، ويَصونَ نَفسَهُ ، ويَصِلَ رَحِمَهُ ، ولا يُؤذِيَ جارَهُ ، ويَرعى إخوانَهُ ، ويَخزُنَ لِسانَهُ . أمَّا الصِّيامُ فَلا يَعلَمُ ثَوابَ عامِلِهِ إلاَّ اللّهُ . ^۱

۴۴.عنه صلى الله عليه و آله :شَهرُ رَمَضانَ يُكَفِّرُ ما قَبلَهُ إلى شَهرِ رَمَضانَ . ^۲

۴۵.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ رَمَضانَ إلى رَمَضانَ كَفّارَةٌ لِما بَينَهُما . ^۳

۴۶.عنه صلى الله عليه و آله ـ كانَ يَقولُ ـ :الصَّلَواتُ الخَمسُ ؛ وَالجُمُعَةُ إلَى الجُمُعَةِ ؛ ورَمَضانُ إلى رَمَضانَ ، مُكَفِّراتٌ ما بَينَهُنَّ إذَا اجتُنِبَ الكَبائِرُ . ^۴

۴۷.عنه صلى الله عليه و آله :مَن قامَ رَمَضانَ إيمانا وَاحتِسابا غُفِرَ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ . ^۵

۴۸.فضائل الأوقات عن أنس :لَمّا أقبَلَ شَهرُ رَمَضانَ قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : «سُبحانَ اللّهِ ! ماذا تَستَقبِلونَ!؟ ماذا يَستَقبِلُكُم!؟» .
فَقالَ عُمَرُ بنُ الخَطّابِ : بِأَبي أنتَ واُمّي يا رَسولَ اللّهِ ! وَحيٌ نَزَلَ أو عَدُوٌّ حَضَرَ؟
قالَ : «لا ، ولكِن شَهرُ رَمَضانَ يَغفِرُ اللّهُ تَعالى في لَيلَةٍ لِكُلِّ أهلِ هذِهِ القِبلَةِ» .
قالَ : وفِي القَومِ رَجُلٌ يَهُزُّ رَأسَهُ : بَخٍ بَخٍ! فَقالَ لَهُ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله : «كَأَ نَّهُ ضاقَ صَدرُكَ بِما سَمِعتَ!»
قالَ : لا وَاللّهِ ، لا يا رَسولَ اللّهِ ، لكِن ذَكَرتُ المُنافِقَ .
فَقالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله : «المُنافِقُ كافِرٌ ، ولَيسَ لِلكافِرِ في ذا شَيءٌ» . ^۶