مطالعه کتاب خرید کتاب
دانلود کتاب
عنوان کتاب : انفاق از نگاه قرآن و حدیث
زمان پدیدآورنده: معاصر
محل نشر : قم
ناشر
: مؤسسه چاپ و نشر دارالحدیث
نوبت چاپ
: اول
تاریخ انتشار
: 1401
تعداد جلد
: 1
تعداد صفحه
: 551
شمارگان
:
قطع :
وزیری
زبان
: فارسی، عربی
نوع جلد
:
رده بندی
کنگره : BP250/3
شابک
: 978-622-207-180-6
جستجو در Lib.ir
انفاق از نگاه قرآن و حدیث
کتاب انفاق از نگاه قرآن و حدیث، از جمله آخرین پژوهشها و نگاشتههای مرحوم آیة اللّٰه محمد محمدی ری شهری است که اندکی پس از رحلت ایشان منتشر میشود
انفاق، به معنای هزینه کردن بخشی از داشتههای انسان برای کمک به دیگران، عملی پسندیده و برآمده از فطرت الهی انسان است. ترغیب به این فضیلت اخلاقی و سخن در بارۀ ویژگیهای آن نیز در آیات و روایات، بسیار پر بسامد است. در آیات گوناگونی به آن، توصیه و در روایات بیشتری، ویژگیها و ظرافتهای آن، تبیین شده است.
کتاب انفاق در چهارده فصل خود، نزدیک به هزار و پنجاه آیه و روایت را در بر گرفته و از خلال آنها، تبیین و تحلیل مهمترین مباحث مربوط «انفاق» را از منظر قرآن و سنت، در پیش دید مخاطبان قرار داده است.
ابتدا در مقدمۀ کتاب، کلیاتی دربارۀ انفاق و مباحث کلی مرتبط با آن مطرح شده است.
در فصل اول، آیات و روایات ترغیب کنندۀ به انفاق، مطرح شده و انفاق کردن مستقیم یا به نیابت، مورد توجه قرار گرفته است.
فصل دوم، ویژگیهای انفاق در راه خدا را بررسی کرده و به ماندگاری آن نزد خداوند و برتر بودن آن نسبت به عبادتهای مستحبی (همچون نماز و روزه و حج مستحبّی) اشاره شده است.
در فصل سوم آثار و نتایج انفاق در راه خدا با استفاده از آیات و روایات، تبیین شده است که از جمله مهمترین آنها، جبران و جایگزین شدن شیء انفاق شده به لطف خداوند، برکت یافتن دارایی انفاقکننده و حفظ شدن و فزونی یافتن آن، افزایش طول عمر انفاقکننده، دور شدن آسیبهای جسمی و روحی از وی، استجابت دعای وی، آسودگی وی در قبر و قیامت، و در نهایت، دستیابی وی به مقام قرب الهی است.
فصل چهارم به سیرۀ پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام در انفاق کردن پرداخته و نمونههای زیبایی از شیوۀ انفاق معصومان علیهم السلام را درپیش دید مخاطبان قرار میدهد تا با الگوگیری از این اسوههای بینظیر دین و اخلاق، روش آنان را سرمشق رفتار خود قرار دهند.
در فصل پنجم، برترین نمونههای انفاق، از زوایای متفاوت، تبیین شده است.
فصل ششم به تحلیل چرایی و چگونگی تسهیل انفاق پرداخته است. مهمترین عامل تسهیل دِهِش، برگرفته از این باور است که این اموال، از آن خدای تبارک و تعالی است؛ یعنی انفاق کننده، تنها امانتدار مالُ اللّٰه است و آن را به دیگر بندگان خدا میرساند. البته یقین به جایگزین شدن مال، نترسیدن از نادار شدن، بزرگمنشی و ایمان به نادیدهها را نیز از عوامل جانبی تسهیل و گسترش انفاق برشمرده است.
فصل هفتم، مهمترین انفاق را انفاق به پدر و مادر، خانواده و خویشان معرفی کرده و در ادامه، انفاق به فقیران مؤمن، دِهِش به فردی که درخواست کمک کرده و... را برمیشمارد.
در فصل هشتم، ویژگیهای برترین انفاق را بررسی میکند و به مواردی چون: اخلاص در نیّت، انفاق از مال حلال، عطا کردن پیش از درخواست، آغاز کردن از نزدیکان، پنهان داشتن انفاق مستحب و آشکار کردن انفاق واجب، پیشی گرفتن در انفاق، انفاق مستقیم و عدم پیجویی استحقاق درخواست کننده، اشاره میکند.
در فصل نهم نیز ناشایستههای انفاق، از جمله: امروز و فردا کردن، باز پسگیری، منّتگذاری و تکبّرورزی، مطرح شده است.
فصل دهم به میانهروی در انفاق پرداخته و از زیان زدن به خود یا وارث، پرهیز داده است. همچنین انفاقِ زیاده بر نیاز نیازمند را نیز ناشایست شمرده است.
فصل یازدهم به پرهیز از بُخل اشاره دارد و ضمن تبیین اسباب پدیداری آن، کیفر اُخروی بخل و حسرت بخیل در روز جزا را مطرح کرده است.
فصل دوازدهم، در ارتباط با درخواست کردن از دیگران و چگونگی مواجهه با درخواست کننده است و اگر چه درخواست و تکدّی را (به ویژه از سوی کسی که نیاز جدّی ندارد)، ناپسند شمرده است؛ ولی راندن درخواست کننده را نیز ناپسند دانسته است.
در فصل سیزدهم، به انفاق مخلصانه پرداخته و کفر، ریا، منّتگذاری، انفاق از مال حرام و عدم رعایت اولویت خویشان را مانع قبول شدن انفاق معرفی کرده است.
فصل چهاردهم، انفاقهای غیر مالی را کاویده و نمونههای متفاوتی از آنها را ارائه کرده است. یاد دادن دانش به دیگران، داشتن گفتار و زبان شیرین و خوش، کمک کردن به ناتوان، تسهیل کار مردمان، مدارا با مردم، ذکر خدا، سلام کردن با روی گشاده، آشتی دادن مردم، نگاهداری زبان، دوری کردن از کار حرام و شرارت و در نهایت، انجام دادن هر کار نیک، از موارد انفاق غیر مالی دانسته شده است.