۵۹۳.الاستبصار ـ به نقل از حسن بن على ، از پدرش ـ :مردى به امام باقر عليه السلامنامه نوشت و از نافله هاى ماه رمضان و افزون بر آنها پرسيد.
امام عليه السلام در پاسخ ، نامه اى نوشت كه به خطّ خود او خوانده ام : «در بيست شب اوّل ماه رمضان ، بيست ركعت نماز بخوان: هشت ركعت بين مغرب و عشا و دوازده ركعت ، پس از عشا؛ و در ده شب آخر: [ سى ركعت نماز بخوان]: هشت ركعت بين مغرب و عشا و بيست و دو ركعت ، پس از عشا ، مگر در شب بيست و يكم و بيست و سوم كه صد ركعت نماز ، به خواست خدا تو را كفايت مى كند و اين ، بجز پنجاه ركعت است. و سوره إنّا أنزلناه را زياد بخوان».
۵۹۴.الإقبال ـ به نقل از محمّد بن احمد بن مطهّر ـ :به سرورم امام عسكرى عليه السلامنامه نوشتم كه مردى مى گويد : پيامبر خدا در ماه رمضان ، بر نمازهايى كه در غير آن ماه مى خوانْد ، نيفزود.
امام عليه السلام در پاسخ نوشت: «دروغ گفته است. خدا دهانش را بشكند! پيامبر خدا در بيست شب ماه رمضان ، هر شب ، بيست ركعت نماز مى خواند و در شب بيست و يكم و بيست و سوم ، صد ركعت نماز مى خواند و در ده شب آخر ، هر شب ، سى ركعت نماز مى خواند».
۵۹۵.الكافى ـ درباره محمّد بن احمد بن مطهّر ـ :به امام عسكرى عليه السلامنامه نوشت و خبر داد از روايتى كه مى گويد: پيامبر صلى الله عليه و آله در ماه رمضان و غير آن ، شبانه سيزده ركعت مى خواند ، كه نماز وتر و دو ركعت نافله صبح هم جزو آن بود.
امام عليه السلام نوشت: «خدا دهانش را بشكند! پيامبر صلى الله عليه و آله در بيست شب از ماه رمضان ، هر شب بيست ركعت نماز خواند : هشت ركعت پس از مغرب و بيست و دو ركعت پس از عشا. نيز در شب نوزدهم و بيست و يكم و بيست و سوم ، غسل كرد و در اين دو شب ، سى ركعت نماز خواند: دوازده ركعت پس از مغرب و هيجده ركعت پس از عشا ، و در اين دو شب ، صد ركعت نماز خواند : در هر ركعت ، فاتحة الكتاب و ده بار سوره قل هو اللّه أحد ، و تا آخر ماه ، هر شب ، سى ركعت نماز خواند ، به گونه اى كه بيان كردم».