۵۹۷.تهذيب الأحكام ـ به نقل از مفضّل بن عمر ـ :امام صادق عليه السلامفرمود: «در ماه رمضان ، هزار ركعت بيشتر خوانده مى شود».
گفتم : چه كسى توان چنين كارى دارد؟
فرمود : «آن گونه نيست كه مى پندارى. مگر نه اين كه در ماه رمضان ، هزار ركعت ، زيادتر مى خوانى؟ در هيجده شب از آن ، هر شب ، بيست ركعت؛ در شب نوزدهم ، صد ركعت؛ در شب بيست و يكم ، صد ركعت ؛ در شب بيست و سوم ، صد ركعت؛ و در هشت شب از دهه آخر ، سى ركعت. اينها ، نهصد و بيست ركعت».
گفتم : فدايت شوم! گشايشى برايم نمودى. نزديك بود عرصه بر من تنگ شود و چون تفسير آن را بيان فرمودى ، نگرانى ام برطرف شد. پس ، تمام شدن هزار ركعت چگونه است؟
فرمود : «در هر روز جمعه از ماه رمضان ، چهار ركعت براى امير مؤمنان عليه السلامو دو ركعت براى دختر پيامبر صلى الله عليه و آله و پس از آن ، چهار ركعت براى جعفر طيّار مى خوانى. نيز در شب جمعه در دهه آخر ، بيست ركعت براى امير مؤمنان عليه السلامو در شام جمعه (شب شنبه) بيست ركعت براى دختر پيامبر صلى الله عليه و آله مى خوانى».
سپس فرمود: «بشنو و درياب و اين چهار ركعت و دو ركعت را به برادران مورد اطمينانت بياموز كه پس از نمازهاى واجب ، برترين نمازهايند. هر كس آنها را در ماه رمضان يا غير آن بخواند ، به پايان مى برد ، در حالى كه ميان او و خداوند ، گناهى نيست».
سپس فرمود: «اى مفضّل بن عمر! در همه اين نمازها» يعنى نمازهايى كه در ماه رمضان افزوده است « حمد و سوره قل هو اللّه أحد مى خوانى؛ اگر خواستى ، يك بار و اگر خواستى ، سه بار و اگر خواستى ، پنج بار و اگر خواستى ، هفت بار و اگر خواستى ، ده بار.
و امّا نماز امير مؤمنان عليه السلام در آن ، در هر ركعت ، حمد و پنجاه بار سوره قل هو اللّه أحد مى خوانى و در نماز دختر پيامبر صلى الله عليه و آله ، در ركعت اوّل ، حمد و صد بار سوره إنّا أنزلناه فى ليلة القدر و در ركعت دوم ، حمد و صد بار سوره قُلْ هو اللّه أحد مى خوانى و پس از سلام در اين دو ركعت ، تسبيح حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام را مى گويى (34 مرتبه اللّه أكبر ، 33 مرتبه الحمد للّه و 33 مرتبه سبحان اللّه ) . به خدا سوگند ، اگر چيزى برتر از اين بود ، پيامبر خدا به وى مى آموخت».
و به من فرمود: «در نماز جعفر طيّار ، در ركعت اوّل ، حمد و سوره إذا زُلزِلتِ و در ركعت دوم ، حمد و سوره عاديات و در ركعت سوم ، حمد و سوره إذا جاءَ نصر اللّه و در ركعت چهارم ، حمد و سوره قل هو اللّه أحد مى خوانى ».
سپس به من فرمود: «اى مفضّل! اين ، فضل خداست كه به هر كس بخواهد ، مى دهد و خداوند صاحب احسان بزرگ است».