۶۰۳.امام على عليه السلام:زمامداران پيش از من ، كارهايى كردند كه در آنها با پيامبر خدا مخالفت نمودند و . . . و سنّتش را دگرگون ساختند. من اگر مردم را وادار مى كردم كه آنها را ترك كنند و كارها را به جايگاه خود و به آنچه زمان پيامبر خدا بود ، برمى گرداندم ، سپاهم متفرّق مى شد... .
به خدا سوگند ، مردم را فرمان دادم كه در ماه رمضان ، جز براى نماز واجب ، اجتماع نكنند و به آنان اعلام كردم كه گردآمدنشان بر نافله ها [ به صورت جماعت ] ، بدعت است. برخى از لشكريانم كه همراه من پيكار مى كنند ، فرياد برآوردند كه: اى مسلمانان! سنّت عمر ، دگرگون شد؛ ما را از نماز مستحب در ماه رمضان ، نهى مى كند.
بيم آن داشتم كه در بخشى از لشكريانم شورش پديد آورند ... .
7 / 7
دعاهاى نوافل ماه رمضان ۱
الف ـ دعا بين هر دو ركعت
۶۰۴.الإقبال ـ به نقل از رجاء بن يحيى بن سامان ـ :از خانه سرورمان امام حسن عسكرى عليه السلام در سال 255 [ ق] نوشته اى صادر شد. وى همه نامه متقاعدكننده را نقل كرده است.
فرمود: «از جمله آنچه ميان دو ركعت از نافله هاى ماه رمضان مى خوانى ، اين دعا باشد:
خداوندا! در آنچه حتمى مقدّر مى كنى ، از فرمان قطعى ، و در آنچه در شب قدر از امر حكيمانه خود جدا مى كنى، اين را قرار بده كه مرا از حُجّاج خانه با حرمت خويش قرار دهى؛ از آنان كه حجّشان پذيرفته، تلاششان پاداش يافته، و گناهانشان آمرزيده است؛ و از تو مى خواهم كه عمرم را در اطاعت خويش بلند گردانى و روزىِ مرا گسترده سازى ، اى مهربان ترينِ مهربانان!».
