۸۸۵.تهذيب الأحكام ـ به نقل از ابو الصباح ـ :از امام صادق عليه السلام درباره تكبير دو عيد پرسيدم. فرمود: «دوازده تكبير است: هفت تكبير در ركعت اوّل و پنج تكبير در ركعت ديگر. پس چون به نماز ايستادى ، يك تكبير گفته ، مى گويى:
گواهى مى دهم كه معبودى جز خداوند نيست ، كه يگانه اى بى شريك است؛ و گواهى مى دهم كه محمّد ، بنده و فرستاده اوست.
خداوندا! تو اهل بزرگى و عظمتى ، و اهلِ بخشندگى ، توانمندى ، قدرت ، حكومت ، و عزّتى. در اين روز ، كه آن را براى مسلمانان ، عيد ، و براى محمّد صلى الله عليه و آلهمايه ذخيره و افزونى قرار داده اى ، از تو مى خواهم كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و بر فرشتگان مقرّبت و پيامبرانِ فرستاده ات درود فرستى و ما و همه زنان و مردان مؤمن و مسلمان را، زندگان و درگذشتگانشان را بيامرزى.
خداوندا! از بهترينِ آنچه بندگان فرستاده ات از تو خواسته اند ، از تو مى خواهم و از شرّ آنچه بندگان خالصت از آن به تو پناه برده اند ، به درگاهت پناه مى برم.
اللّه أكبر ، كه آغاز و انجام هر چيز است و پديدآورنده و منتهاى هر چيز و داناى هر چيز و بازگشتگاه آن ـ و سرانجام و بازگشتِ هر چيز به سوى اوست ـ و سامان بخش كارها و برانگيزنده خفتگان در گورها و پذيرنده عمل ها و آشكاركننده نهان ها و برملاكننده رازهاست.
اللّه أكبر ، كه حكومتش بزرگ و قدرتش استوار است؛ زنده اى كه نمى ميرد ، هميشگى بى زوال؛ آن كه چون چيزى را حتمى سازد ، به آن مى گويد: باش} ، پس مى شود.
اللّه أكبر ، كه صداها در برابرت خاشع ، و چهره ها برايت خاضع و چشم ها در پيشگاهت حيران و زبان ها از توصيف عظمتت ناتوان اند. پيشانى ها (اختيارها) همه به دست تو و تقديرِ همه كارها به سوى توست و كسى جز تو در آنها حكم نمى راند و جز به تو ، چيزى از آنها به كمال نمى رسد.
اللّه أكبر ، نگهدارى ات بر هر چيز ، احاطه دارد و قدرتت بر هر چيز ، غالب است و فرمانت در هر چيز ، نافذ است و هر چيز در برابر عزّتت ، خوار و هر چيز در برابر قدرتت ، فرمان بردار و هر چيز در برابر فرمان روايى ات ، خاضع است؛ اللّه أكبر .
و سوره حمد و سبِّح اسمَ ربِّك الأعلى را مى خوانى. تكبير هفتم را گفته ، به ركوع و سجود مى روى و برمى خيزى و سوره حمد و والشمس وَ ضُحيـها را مى خوانى و مى گويى: اللّه أكبر . گواهى مى دهم كه معبودى جز خداوند نيست . يكتايى است كه شريك ندارد ، و [ شهادت مى دهم كه ]محمّد ، بنده و فرستاده اوست. خداوندا! تو اهل بزرگى و... و آن را مثل آنچه در تكبيرِ آغازين گفتى ، به پايان مى برى. اين سخن ، در هر تكبير هست تا پنج تكبير به پايان برسد».
