السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ يَا أَبا مُحَمَّدٍالْحَسَنِ بْنَ عَلِيٍّ الْهادِي الْمُهْتَدِي وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَ لِيَّ اللّٰهِ وَابْنَ أَوْ لِيَائِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَجِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَفِيَّ اللّٰهِ وَابْنَ أَصْفِيَائِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَلِيفَةَ اللّٰهِ وَابْنَ خُلَفائِهِ وَأَبا خَلِيفَتِهِ،...
بسم الله الرحمن الرحیم
زیارت امام حسن عسکرى علیه السلام[۱]
...ایشان در هشتم ربیع الأوّل سال ۲۶۰ ق، در ۲۸ سالگى توسّط معتمد عبّاسى مسموم گردید و به شهادت رسید و در خانۀ خود در سامرّا به خاک سپرده شد. مدّت امامت ایشان شش سال بوده است.[۲]
سیّد ابن طاووس مى‌گوید: چون خواستى امام عسکرى علیه السلام را زیارت کنى، همۀ آنچه را که در زیارت پدرش امام هادى علیه السلام به جا مىآوردى، به جا آور. پس نزد ضریح ایشان بِایست و بگو:
السَّلامُ عَلَيكَ يا مَولايَ يا أبا مُحَمَّدٍ الحَسَنَ بنَ عَلِيٍّ الهادِي المُهتَدي ورَحمَةُ اللهِ وبَرَكاتُهُ، السَّلامُ عَلَيكَ يا وَلِيَّ اللهِ وَابنَ أولِيائِهِ، السَّلامُ عَلَيكَ يا حُجَّةَ اللهِ وَابنَ حُجَجِهِ، السَّلامُ عَلَيكَ يا صَفِيَّ اللهِ وَابنَ أصفِيائِهِ، السَّلامُ عَلَيكَ يا خَليفَةَ اللهِ وَابنَ خُلَفائِهِ وأَبا خَليفَتِهِ، السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ خاتَمِ النَّبِيّينَ، السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ سَيِّدِ الوَصِيّينَ، السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ أميرِ المُؤمنينَ، السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ سَيِّدَةِ نِساءِ العالَمينَ، السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ الأَئِمَّةِ الهادينَ، السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ الأَوصِياءِ الرّاشِدينَ.
سلام و رحمت خدا و برکات او بر تو، اى مولاى من، اى ابا محمّد حسن بن على، اى هدایتگرهدایت شده! سلام بر تو، اى ولىّ خدا و فرزند اولیاى خدا! سلام بر تو، اى حجّت خدا و فرزند حجّت‌های الهى! سلام بر تو، اى گزیدۀ خدا و فرزند گزیدگان خداوند! سلام بر تو، اى جانشین خدا و فرزند جانشینان او و پدر جانشین خداوند! سلام بر تو، اى فرزند خاتم پیامبران! سلام بر تو، اى فرزند سَرور اوصیا! سلام بر تو،اى فرزند امیر مؤمنان! سلام بر تو، اى فرزند بانوى زنان عالم! سلام بر تو، اى فرزند امامان هدایتگر! سلام بر تو، اى فرزند اوصیاى هدایت یافته.
السَّلامُ عَلَيكَ يا عِصمَةَ المُتَّقينَ، السَّلامُ عَلَيكَ يا إمامَ الفائِزينَ، السَّلامُ عَلَيكَ يا رُكنَ المُؤمِنينَ، السَّلامُ عَلَيكَ يا فَرَجَ المَلهوفينَ، السَّلامُ عَلَيكَ يا وارِثَ الأَنبِياءِ المُنتَجَبينَ، السَّلامُ عَلَيكَ يا خازِنَ عِلمِ وَصِيِّ رَسولِ اللهِ، السَّلامُ عَلَيكَ أيُّهَا الدّاعي بِحُكمِ اللهِ، السَّلامُ عَلَيكَ أيُّهَا النّاطِقُ بِكِتابِ اللهِ، السَّلامُ عَلَيكَ يا حُجَّةَ الحُجَجِ، السَّلامُ عَلَيكَ يا هادِيَ الاُمَمِ، السَّلامُ عَلَيكَ يا وَلِيَّ النِّعَمِ، السَّلامُ عَلَيكَ يا عَيبَةَ العِلمِ، السَّلامُ عَلَيكَ يا سَفينَةَ الحِلمِ، السَّلامُ عَلَيكَ يا أبَا الإِمامِ المُنتَظَرِ، الظّاهِرَةِ لِلعاقِلِ حُجَّتُهُ، وَالثّابِتَةِ فِي اليَقينِ مَعرِفَتُهُ، المُحتَجَبِ عَن أعيُنِ الظّالِمينَ، وَالمُغَيَّبِ عَن دَولَةِ الفاسِقينَ، وَالمُعيدِ رَبُّنا بِهِ الإِسلامَ جَديداً بَعدَ الاِنطِماسِ، وَالقُرآنَ غَضّاً بَعدَ الاِندِراسِ.
سلام بر تو، اى پناه پرهیزگاران! سلام بر تو، اى امام رستگاران! سلام بر تو، اى رکن مؤمنان! سلام بر تو، اى آرام دل‌افسردگان! سلام بر تو، اى وارث پیامبران برگزیده! سلام بر تو، اى خزانه‌دار دانش وصىّ پیغمبر خدا! سلام بر تو، اى منادى حكم خدا! سلام بر تو، اى سخنگوى کتاب خدا! سلام بر تو، اى حجّت حجّت‌ها! سلام بر تو، اى راهنماى امّت‌ها! سلام بر تو، اى ولىّ نعمت‌ها! سلام بر تو، اى مخزن دانش! سلام بر تو، اى کِشتى بردبارى! سلام بر تو، اى پدر امام منتظَر که حجّت او بر خردمند آشکار است و شناختن او ثابت و یقینى است؛ او که از چشم ستمگران، مستور است و از دولت نابکاران، پنهان؛ همو که پروردگارمان با ظهور او، اسلامِ محو و متروک شده را دوباره حیات می‌بخشد و قرآنِ پژمرده شده را طراوت و تازگى دوباره مىدهد!
أشهَدُ يا مَولايَ أنَّكَ قَد أقَمتَ الصَّلاةَ وآتَيتَ الزَّكاةَ، وأَمَرتَ بِالمَعروفِ ونَهَيتَ عَنِ المُنكَرِ، ودَعَوتَ إلىٰ سَبيلِ رَبِّكَ بِالحِكمَةِ وَالمَوعِظَةِ الحَسَنَةِ، وعَبَدتَ اللهَ مُخلِصاً حَتّىٰ أتاكَ اليَقينُ، أسأَلُ اللهَ بِالشَّأنِ الَّذي لَكُم عِندَهُ أن يَتَقَبَّلَ زِيارَتي لَكُم، ويَشكُرَ سَعيي إلَيكُم، ويَستَجيبَ دُعائي بِكُم، ويَجعَلَني مِن أنصارِ الحَقِّ وأَتباعِهِ وأَشياعِهِ، ومَواليهِ ومُحِبّيهِ، وَالسَّلامُ عَلَيكَ ورَحمَةُ اللهِ وبَرَكاتُهُ.
گواهى می‌دهم ـــ اى مولاى من ـــ که تو نماز را به پا داشتى و زکات دادی و امر به معروف و نهى از منکر کردى، و [خلق را] با برهان و اندرز نیکو به راه پروردگارت فرا خواندى و خدا را با اخلاص کامل عبادت کردى تا آن گاه که اَجَلت فرا رسید. از خدا به واسطۀ منزلتى که نزد خدا دارید، درخواست می‌کنم که این زیارت مرا قبول کند و آمدنم به حضور شما را سپاسگزارى نماید و به واسطۀ شما دعایم را مستجاب گرداند و مرا از یاوران حق و پیروان و رهروان و دوستداران و علاقه من دان آن قرار دهد، سلام و رحمت خدا و برکات او بر تو باد!
پس ضریحش را ببوس و طرف راست صورت خود را بر آن بگذار. آن گاه طرف چپ را بگذار و بگو:
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وأَهلِ بَيتِهِ، وصَلِّ عَلَی الحَسَنِ بنِ عَلِيٍّ الهادي إلىٰ دينِكَ وَالدّاعي إلىٰ سَبيلِكَ، عَلَمِ الهُدىٰ ومَنارِ التُّقىٰ، ومَعدِنِ الحِجىٰ ومَأوَى النُّهىٰ وغَيثِ الوَرىٰ، وسَحابِ الحِكمَةِ وبَحرِ المَوعِظَةِ، ووارِثِ الأَئِمَّةِ وَالشَّهيدِ عَلَى الاُمَّةِ، المَعصومِ المُهَذَّبِ، وَالفاضِلِ المُقَرَّبِ، وَالمُطَهَّرِ مِنَ الرِّجسِ، الَّذي وَرَّثتَهُ عِلمَ الكِتابِ، وأَلهَمتَهُ فَصلَ الخِطابِ، ونَصَبتَهُ عَلَماً لِأَهلِ قِبلَتِكَ، وقَرَنتَ طاعَتَهُ بِطاعَتِكَ، وفَرَضتَ مَوَدَّتَهُ عَلىٰ جَميعِ خَليقَتِكَ.
خدایا! بر سَرورمان محمّد و اهل بیت او درود فرست بر حسن بن على، آن راهنماى [خلق] به سوى دینت و دعوت کننده به راهت، نشانۀ هدایت و مشعل پرهیزگاری و معدن خِرد و کانون عقل و باران رحمت [بر سر خلق] و ابر حکمت و دانش و دریاى پند و اندرز، و وارث امامان و گواه بر امّت، معصوم از هر گناه و پیراسته از هر عیب و صاحب فضایل و مقرّب [درگاه حقّ] و پاک از هر آلودگى، کسى که وارث علم کتاب (قرآن) قرارش دادى و [قوّۀ] تمیز میان حق و باطل را به او عطا نمودى و نشانى براى اهل قبله‌ات قرارش دادى و اطاعت از او را همراه اطاعت از خودت ساختى و دوستى او را بر همۀ بندگانت، واجب نمودى، درود فرست.
اللّٰهُمَّ فَكَما أنابَ بِحُسنِ الإِخلاصِ في تَوحيدِكَ، وأَردىٰ مَن خاضَ في تَشبيهِكَ، وحامىٰ عَن أهلِ الإِيمانِ بِكَ، فَصَلِّ يا رَبِّ عَلَيهِ صَلاةً يَلحَقُ بِها مَحَلَّ الخاشِعينَ، ويَعلو فِي الجَنَّةِ بِدَرَجَةِ جَدِّهِ خاتَمِ النَّبِيّينَ، وبَلِّغهُ مِنّا تَحِيَّةً وسَلاماً، وآتِنا مِن لَدُنكَ في مُوالاتِهِ فَضلاً وإحساناً ومَغفِرَةً ورِضواناً، إنَّكَ ذو فَضلٍ عَظيمٍ ومَنٍّ جَسيمٍ.
خدایا! همچنان که با اخلاص کامل در توحید تو به سوى تو باز آمد و آنان را که در ورطۀ تشبیه [و شرک] تو افتادند، زبون ساخت و از گروندگان به تو حمایت کرد، تو نیز اى پروردگار من بر او درود فرست، درودى که به واسطۀ آن به مقام خاشعان رسد و در بهشت به درجۀ جدّش، خاتم پیامبران، نایل آید و از ما به او درود و سلام فرست و به لطف ولایت و دوستى ما با او، به ما از جانب خودت فضل و احسان و آمرزش و خشنودى عطا فرما که همانا تو بسیار بخشنده و بنده‌نوازی.
پس نماز زیارت به جا آور و چون فارغ شدى، بگو:
يا دائِمُ يا دَيمومُ، يا حَيُّ يا قَيّومُ، يا كاشِفَ الكَربِ وَالهَمِّ، ويا فارِجَ الغَمِّ، ويا باعِثَ الرُّسُلِ، ويا صادِقَ الوَعدِ، ويا حَيُّ لا إلٰهَ إلَّا أنتَ، أتَوَسَّلُ إلَيكَ بِحَبيبِكَ مُحَمَّدٍ، ووَصِيِّهِ عَلِيٍّ ابنِ عَمِّهِ وصِهرِهِ عَلَى ابنَتِهِ، الَّذي خَتَمتَ بِهِمَا الشَّرائِعَ، وفَتَحتَ [بِهما] التَّأويلَ وَالطَّلائِعَ، فَصَلِّ عَلَيهِما صَلاةً يَشهَدُ بِهَا الأَوَّلونَ وَالآخِرونَ، ويَنجو بِهَا الأَولِياءُ وَالصّالِحونَ.
اى [خداى] پاینده، اى همی‌شگى! اى زنده، اى جاویدان! اى بر طرف کنندۀ گرفتاری‌ها و تشویش‌ها و اى زدایندۀ غم و اى فرستندۀ پیامبران و اى راست وعده و اى زندهاى که معبودى جز تو نیست! وسیلۀ تقرّبم به درگاه تو را بندۀ محبوبت محمّد و وصىّ او على، پسرعمو و همسر دخترش، قرار می‌دهم، همان دو بزرگوارى که شریعت‌ها [و ادیان آسمانى] را به آن دو ختم نمودى و به واسطۀ ایشان [باب فهم] تأویل و طلایع [امور آینده] را گشودى. بر آن دو، درود فرست، درودى که اوّلین و آخرین خلق تو شاهد آن باشند و به برکت آن اولیا و صالحان نجات یابند.
وأَتَوَسَّلُ إلَيكَ بِفاطِمَةَ الزَّهراءِ والِدَةِ الأَئِمَّةِ المَهدِيّينَ، وسَيِّدَةِ نِساءِ العالَمينَ، المُشَفَّعَةِ في شيعَةِ أولادِهَا الطَّيِّبينَ، فَصَلِّ عَلَيها صَلاةً دائِمَةً أبَدَ الآبِدينَ ودَهرَ الدّاهِرينَ.
نیز وسیلۀ تقرّبم به درگاه تو را فاطمۀ زهرا، مادر امامان ره‌یافته و بانوى زنان عالم و آن که شفاعتش در حقّ شیعیان فرزندان پاکش پذیرفته است، قرار می‌دهم. بر او درود فرست، درودى همی‌شگى و ابدى و تا برجایی گردش ایّام.
وأَتَوَسَّلُ إلَيكَ بِالحَسَنِ الرَّضِيِّ الطّاهِرِ الزَّكِيِّ، وَالحُسَينِ المَظلومِ المَرضِيِّ البَرِّ التَّقِيِّ، سَيِّدَي شَبابِ أهلِ الجَنَّةِ، الإِمامَينِ الخَيِّرَينِ الطَّيِّبَينِ، التَّقِيَّينِ النَّقِيَّينِ، الطّاهِرَينِ الشَّهيدَينِ، المَظلومَينِ المَقتولَينِ، فَصَلِّ عَلَيهِما ما طَلَعَت شَمسٌ وما غَرَبَت، صَلاةً مُتَوالِيَةً مُتَتالِيَةً.
نیز وسیلۀ تقرّبم به درگاه تو را حسنِ پسندیده[خصال] و پاک و پاکیزه قرار می‌دهم و حسین مظلوم و پسندیده و نیک و پرهیزگار؛ این دو آقاى جوانان اهل بهشت، دو امام نیکوکار و پاک و پرهیزگار و پاکیزه و پاک‌دامن و شهید که به [زهر] ستم و [تیغ] بیداد کشته شدند. پس بر این دو، درود فرست تا زمانى که خورشیدى طلوع و غروب می‌کند، درودى متوالى و پیاپى.
وأَتَوَسَّلُ إلَيكَ بِعَلِيِّ بنِ الحُسَينِ سَيِّدِ العابِدينَ، المَحجوبِ مِن خَوفِ الظّالِمينَ، وبِمُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍّ الباقِرِ الطّاهِرِ، النّورِ الزّاهِرِ، الإِمامَينِ السيّدينِ، مِفتاحَىِ البَرَكاتِ، ومِصباحَىِ الظُّلُماتِ، فَصَلِّ عَلَيهِما ما سَرىٰ لَيلٌ وما أضاءَ نَهارٌ، صَلاةً تَغدو وتَروحُ.
نیز وسیلۀ تقرّبم به درگاه تو را على بن الحسین، این سَرور عبادت پیشگان و مستور مانده از بیم ستمگران، قرار می‌دهم و محمّد بن على باقر، این امام پاک و نور تابان؛ دو امام و آقا که کلید برکات و چراغ تاریکی‌هایند. پس بر آن دو، درود فرست مادام که شبى می‌گردد و روزى می‌درخشد؛ درودى که در بامدادان و شامگاهان بر قرار باشد.
وأَتَوَسَّلُ إلَيكَ بِجَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ، الصّادِقِ عَنِ اللهِ، وَالنّاطِقِ في عِلمِ اللهِ، وبِموسَى بنِ جَعفَرٍ، العَبدِ الصّالِحِ في نَفسِهِ، وَالوَصِيِّ النّاصِحِ، الإِمامَينِ الهادِيَينِ المَهدِيَّينِ، الوافِيَينِ الكافِيَينِ، فَصَلِّ عَلَيهِما ما سَبَّحَ لَكَ مَلَكٌ وتَحَرَّكَ لَكَ فَلَكٌ، صَلاةً تَنمىٰ وتَزيدُ ولا تَفنىٰ ولا تَبيدُ.
نیز وسیلۀ تقرّبم به درگاه تو را جعفر بن محمّد، این راست‌گو از جانب خدا و بیان کنندۀ دانش[و معارف] الهى و موسى بن جعفر، این بندۀ شایسته و پارسا و وصىّ خیرخواه، دو پیشواى هدایتگر و هدایت شده، و وفادار و کفایت کننده[ی امور امّت] پس بر آن دو، درود فرست، مادام که مَلکى تو را تسبیح می‌گوید و فلکى براى تو در حرکت است؛ درودى بالنده و فزاینده و فنا ناشدنى و زوال‌ناپذیر.
وأَتَوَسَّلُ إلَيكَ بِعَلِيِّ بنِ موسَى الرِّضا وبِمحمّد بنِ عَلِيٍّ المُرتَضَى، الإِمامَينِ المُطَهَّرَينِ المُنتَجَبَينِ، فَصَلِّ عَلَيهِما ما أضاءَ صُبحٌ ودامَ، صَلاةً تُرَقِّيهِما إلىٰ رِضوانِكَ فِي العِلِّيّينَ مِن جِنانِكَ.
و وسیلۀ تقرّب به درگاه تو را على بن موسى الرضا و محمّد بن علىِ برگزیده، دو امام پاک و برگزیده، قرار می‌دهم. پس بر آن دو، درود فرست، مادام که صبحى می‌دمد و بر قرار است؛ درودى که آن دو را تا رضوان تو در بهشت‌های برینَت بالا بَرَد.
وأَتَوَسَّلُ إلَيكَ بِعَلِيِّ بنِ مُحَمَّدٍ الرّاشِدِ وَالحَسَنِ بنِ عَلِيٍّ الهادِي، القائِمَينِ بِأَمرِ عِبادِكَ، المُختَبَرَينِ بِالمِحَنِ الهائِلَةِ، وَالصّابِرَينِ فِي الإِحَنِ المائِلَةِ، فَصَلِّ عَلَيهِما كِفاءَ أجرِ الصّابِرينَ، وإزاءَ ثَوابِ الفائِزينَ، صَلاةً تُمَهِّدُ لَهُمَا الرِّفعَةَ.
و وسیلۀ تقرّبم به درگاه تو را على بن محمّدِ ره‌یافته و حسن بن على هادى، قرار می‌دهم، دو امامى که به امر [هدایت] بندگان تو قیام کردند و به گرفتاری‌های هولناک آزموده شدند و در برابر کینه‌هاى بیدادگرانه شکیبایى ورزیدند. پس همسنگ مزد شکیبایان و برابر پاداش رستگاران بر آن دو، درود فرست؛ درودى که ایشان را رفعت مقام بخشد.
وأَتَوَسَّلُ إلَيكَ يا رَبِّ بِإِمامِنا ومُحَقِّقِ زَمانِنَا، اليَومِ المَوعودِ، وَالشّاهِدِ المَشهودِ، وَالنّورِ الأَزهَرِ، وَالضِّياءِ الأَنوَرِ، المَنصورِ بِالرُّعبِ، وَالمُظَفَّرِ بِالسَّعادَةِ، فَصَلِّ عَلَيهِ عَدَدَ الثَّمَرِ وأَوراقِ الشَّجَرِ، وأَجزاءِ المَدَرِ وعَدَدَ الشَّعرِ وَالوَبَرِ، وعَدَدَ ما أحاطَ بِهِ عِلمُكَ وأَحصاهُ كِتابُكَ، صَلاةً يَغبِطُهُ بِهَا الأَوَّلونَ وَالآخِرونَ. اللّٰهُمَّ وَاحشُرنا في زُمرَتِهِ، وَاحفَظنا عَلىٰ طاعَتِهِ، وَاحرُسنا بِدَولَتِهِ، وأَتحِفنا بِوَلايَتِهِ، وَانصُرنا عَلىٰ أعدائِنا بِعِزَّتِهِ، وَاجعَلنا يا رَبِّ مِنَ التَّوّابينَ يا أرحَمَ الرّاحِمينَ.
و وسیلۀ تقرّبم به درگاه تو را ـــ اى پروردگار من ـــ به وسیله اماممان و بر پا دارندۀ آن روز موعود، در زمان ما، آن شاهد مشهود و آن نور تابان‌تر و پرتو درخشان‌تر، آن که خداوند با افکندن ترس در دل دشمنانش او را نصرت مىدهد و او را با سعادت پیروز می‌گرداند، قرار می‌دهم. پس به تعداد میوه‌ها و برگ‌های درختان، و به شمار کلوخ‌ها، و به عدد موها و کرک‌ها و به تعداد آنچه علم تو بر آن احاطه کرده و کتاب تو شماره کرده است، درود فرست؛ درودى که خلق اوّلین و آخرین بر آن غبطه خورند. خدایا! ما را در گروه او در آور و بر فرمان‌برداری از او نگاهمان بدار و با دولت او حراستمان فرما و ولایتش را به ما هدیه کن و با عزّت و قدرت او ما را بر دشمنانمان نصرت بخش و ما را ـــ اى پروردگار ـــ از توبه گران قرار ده، اى مهربان‌ترین مهربانان!
اللّٰهُمَّ وإنَّ إبليسَ المُتَمَرِّدَ اللَّعينَ قَدِ استَنظَرَكَ لإغواءِ خَلقِكَ فَأَنظَرتَهُ، وَاستَمهَلَكَ لإضلالِ عَبيدِكَ فَأَمهَلتَهُ، بِسابِقِ عِلمِكَ فيهِ، وقَد عَشَّشَ وكَثُرَت جُنودُهُ وَازدَحَمَت جُيوشُهُ، وَانتَشَرَت دُعاتُهُ في أقطارِ الأَرضِ، فَأَضَلُّوا عِبادَكَ وأَفسَدوا دينَكَ، وحَرَّفُوا الكَلِمَ عَن مَواضِعِهِ، وجَعَلوا عِبادَكَ شِيَعاً مُتَفَرِّقينَ، وأَحزاباً مُتَمَرِّدينَ، وقَد وَعَدتَ نَقضَ بُنيانِهِ وتَمزيقَ شَأنِهِ، فَأَهلِك أولادَهُ وجُيوشَهُ، وطَهِّر بِلادَكَ مِنِ اختِراعاتِهِ وَاختِلافاتِهِ، وأَرِح عِبادَكَ مِن مَذاهِبِهِ وقِياساتِهِ، وَاجعَل دائِرَةَ السَّوءِ عَلَيهِم، وَابسُط عَدلَكَ وأَظهِر دينَكَ، وقَوِّ أولِياءَكَ وأَوهِن أعداءَكَ، وأَورِث دِيارَ إبليسَ ودِيارَ أولِيائِهِ أولِياءَكَ، وخَلِّدهُم فِي الجَحيمِ، وأَذِقهُم مِنَ العَذابِ الأَليمِ، وَاجعَل لَعائِنَكَ المُستَودَعَةَ في مَناحيسِ الخِلقَةِ ومَشاويهِ الفِطرَةِ دائِرَةً عَلَيهِم، و مُوَكَّلَةً بِهِم، وجارِيَةً فيهِم كُلَّ مَساءٍ وصَباحٍ، وغُدُوٍّ ورَواحٍ، (رَبَّنا آتِنا فِى الدُّنيا حَسَنَةً وفِى الآخِرَةِ حَسَنَةً، وقِنا بِرَحمَتِكَ عَذابَ النّارِ)[۳]، يا أرحَمَ الرّاحِمينَ.
خدایا! همانا ابلیسِ سرکشِ رانده شده [از درگاه تو]، براى اغواى خلقت، فرصت خواست و تو به او فرصت دادى، و براى گمراه کردن بندگانت از تو مهلت طلبید و تو، با علم ازلی‌ات در بارۀ او، مهلتش دادى، و او در همه جا لانه کرد و سربازانش زیاد شدند و سپاهیانش انبوه گشتند و مبلّغانش در گوشه و کنار جهان پراکنده شدندو بندگانت را گمراه ساختند و دینت را تباه کردند و سخنان را تحریف نمودند و بندگان تو را به گروه‌های پراکنده و دسته‌های سرکش تبدیل کردند، و تو [اى خدا] وعده دادهاى که بنیان او را ویران کنى و موقعیتش را در هم شکنى. پس اولاد ابلیس و سپاهیان او را نابود کن و سرزمین‌هایت را از بدعت‌ها و اختلاف‌افکنى‌هاى او پاک گردان و بندگانت را از مذهب‌ها و قیاس‌های شیطانى آسوده ساز و سختی‌های روزگار را بر سر آنان فرو ریز و عدالتت را بگستران و دینت را پیروز گردان و دوستانت را قدرت بخش و دشمنانت را ضعیف گردان و دوستانت را وارث دیار ابلیس و دیار دوستان او قرار ده و آن‌ها (ابلیس و ابلیسیان) را در دوزخ، جاودانه ساز و عذاب دردناک را به آن‌ها بچشان و آن لعنت‌هایت را که در جایگاه‌های نحس و شوم آفرینش و در مناظر زشت عالم خلقت نهادهاى، بر گرداگرد ایشان قرار ده و بر آنان بگمار و هر صبح و شام و هر لحظه و هر زمان این لعنت‌هایت را بر آن‌ها جارى گردان.(پروردگارا! به ما در دنیا خوبى و در آخرت، خوبى عطا کن و به رحمتت، ما را از عذاب آتش نگه دار)، اى مهربان‌ترین مهربانان!
پس آنچه براى خود و برادرانت مى‌خواهى، دعا کن.[۴]
[۱]مصباح الزائر: ص ۴۰۹، بحار الأنوار: ج ۱۰۲ ص ۶۷. زیارت عتبات عالیات بر پایه منابع معتبر، محمّد محمّدی ری شهری، ص۳۲۰
[۲]ر.ک: الکافى: ج ۱ ص ۵۰۳، تهذیب الأحکام: ج ۶ ص ۹۲، الإرشاد: ج ۲ ص ۳۱۳ ح ۱، المناقب، ابن شهرآشوب: ج۴ ص ۴۲۱.
[۳]. البقرة: ۲۰۱.
[۴]مصباح الزائر: ص ۴۰۹، بحار الأنوار: ج ۱۰۲ ص ۶۷.
