على قارى (م 1014 هـ .): شرح زندگى و حالات او در خلاصة الاثر، البدر الطالع و كشف الظنون آمده است. محبّى درباره او مى گويد: «على بن محمد... المعروف بالقارى نزيل مكة و أحد صدور العلم، فرد عصره».
وى درباره حديث «نجوم» مى گويد:
ابن الديبع گفته است كه حديث «اصحابى كالنجوم بأيهم اقتديتم اهتديتم» را ابن ماجه نقل كرده است و همچنين جلال الدين سيوطى در «تخريج احاديث الشفاء» آن را آورده است. و ابن حجر آن را در «تخريج احاديث الرافعى» در باب ادب القضاء، نقل كرده و در خصوص آن، به طور مستوفى سخن گفته و افزوده است: «انه ضعيف واه»؛ بلكه از ابن حزم نقل كرده است كه «إنه [أى حديث النجوم موضوع باطل».
المناوى (م 1029 هـ .): شرح حال او در كتب خلاصة الاثر، البدر الطالع، الأعلام و... آمده است. محبّى درباره او گفته است: «... زين الدين الحدادى ثم المناوى الامام الكبير الحجة الثبت القدوة».
مناوى در شرح حديث «سألت ربى فيما يختلف فيه اصحابى ...» مى گويد:
ابن جوزى در «العلل» آورده كه: «هذا لا يصح» و نُعَيم مخدوش است، و ابن معين عبدالرحيم را كذّاب و دروغگو دانسته است، و در «الميزان» آورده كه: «هذا الحديث باطل» ^۱ و ابن حجر در «تخريج المختصر» گفته است: [حديث نجوم] حديثى غريب است كه درباره آن از بزار سؤال شد و او در پاسخ گفت: «لا يصح هذا الكلام عن النبى صلى الله عليه وسلم». و كمال بن ابى شريف مى گويد: «سخن استادِ ما (ابن حجر) اقتضا دارد كه اين حديث [نجوم] مضطرب باشد». ابن سعد مى گويد: «زيد العمى ابوالحوارى كان ضعيفاً فى الحديث...» و ابن عدى گفته است: «عامة ما يرويه عنه ضعفاء» ^۲ .
و نيز سندى، پس از بيان حديث ثقلين و دلالتِ آن مى گويد: «فان قلت قد ورد: اصحابى كالنجوم بايهم اقتديتم اهتديتم، و ورد: اقتدوا بالذين من بعدى

سخاوى (م 902 هـ .): حالات او در اكثر كتب رجالى و تاريخى مانند شذرات الذهب، مفاكهة الخلّان، الضوء اللامع، البدر الطالع و النور السافر آمده است. ابن عماد در حوادث سال 902 درباره او مى گويد: «وفيها الحافظ شمس الدين... محمد السخاوى برع فى الفقه والعربية والقرآن...».
سخاوى، مى گويد: بيهقى در كتاب «المدخل»، درباره حديث «اختلاف امتى رحمة» و حديث «اقتداء» سخن به بيان آورده است. وى پس از ذكر حديث «نجوم»، درباره رجال اسانيد و راويان آن مى گويد:
از اين رو، طبرانى و ديلمى در مسند خود به يك لفظ آورده اند كه: «و جويبر ضعيف، و الضحاك عن ابن عباس منقطع» ^۱ . ابن أبى شريف (م 906 هـ .): ذكر حالات او در الضوء اللامع، البدر الطالع، و الأنس الجليل، و... آمده است. ابن عماد، درباره او گفته است: «هو الشيخ الامام شيخ الاسلام ملك العلماء الأعلام».
وى با نقل سخن استادش ابن حجر عسقلانى، در حديث «نجوم» خدشه وارد ساخته كه در مباحث آتى، در سخنان مناوى به گفته وى برمى خوريم.
جلال الدين سيوطى (م 911 هـ .): شرح حالات وى در كتبى چون حسن المحاضرة، البدر الطالع، شذرات الذهب، مفاكهة الخلّان و... آمده است. ابن عماد در حوادث سال 911 درباره او گفته است: «و فيها، الحافظ جلال الدين السيوطى ... صاحب المؤلفات الفائقة النافعة».
سيوطى، در كتاب «الجامع الصغير من احاديث البشير النذير»، حديث «نجوم» را آورده و در پايان آن، حرف «ض» را كه نزد او رمز ضعيف بودنِ روايت است، بر آن نهاده است ^۲ .
على متقى هندى (م 975 هـ .): حالات وى به شايستگى در النور السافر، سبحة المرجان، شذرات الذهب و ابجد العلوم، وارد شده است. ابن عماد درباره او گفته: «على المتقى... كان من العلماء العالمين و عباد الله الصالحين».
وى (متقى) در كتاب معروف خود «كنز العمال» و نيز در «منتخب كنز»، حديث نجوم را ذكر كرده و به همان نحو و شيوه حافظ سيوطى (استادش) آن حديث را تضعيف نموده است.