كسى كه زمينى را آباد كند و سپس آن را رها سازد ^۱ ، و اثر نپرداختن زكات ^۲ و ديه دندانها ^۳ ، را ملاحظه كرديم».
يعقوب بن ميثم تمار، غلام آزاد شده على بن حسين ـ ع ـ ، بر امام باقر [ابى جعفر ـ ع ـ] وارد شد و به حضرت عرض كرد: من در كتاب پدرم ديدم كه على ـ ع ـ به پدرم فرمود: «اى ميثم! دوستِ آل محمد ـ ص ـ را دوست بدار...» تا اينكه فرمود: «از رسول خدا ـ ص ـ شنيدم كه مى فرمود...» [حديث را در مأخذش بنگريد].
ابو جعفر ـ ع ـ فرمود: «اين مطلب نزد ما به همين گونه در كتاب على ـ ع ـ است» ^۴ .
و امام صادق ـ ع ـ از پدرش روايت كرده است كه فرمود: «در كتاب على ـ ع ـ خواندم كه رسول خدا ـ ص ـ پيمانى ميان مهاجرين و انصار و كسانى كه از اهل مدينه بدانان مى پيوستند، نگاشت...» [حديث را در مأخذش بخوانيد] ^۵ .

امام صادق (ع)

امام ابو عبدالله الصادق درباره بيان ثبوتِ ماه به رؤيت هلال ^۶ و بيان وقت فضيلت ظهر ^۷ و در بيان حكمِ به جا آوردن نماز جمعه با مخالفين خود ^۸ و حكم نيم

شد، حضرت فرمود: «شى ء، در كتاب على ـ ع ـ يك ششم است» ^۱ .

امام باقر (ع) ق

۰.بعد از امام على بن حسين، امام باقر ـ ع ـ از «جامعه» روايت كرده است. در خصال و عقاب الاعمال و وسائل از ابوجعفر، امام باقر ـ ع ـ منقول است كه فرمود:در كتاب على ـ ع ـ سه ويژگى و خصلت ياد شده است كه صاحب آنها هرگز از دنيا نمى رود مگر اينكه نتيجه بد آنها را خواهد ديد: ظلم و ستم، قطع ارتباط خويشاوندى، سوگند دروغ كه به واسطه آن، خدا را به مبارزه مى طلبد ^۲ .

همچنين امام باقر از كتاب على ـ ع ـ درباره گرفتن مال فرزند و پدر، و نزديكى با كنيزكِ فرزند، روايت كرده است ^۳ . و در حكم نهان ساختن عيب زن هنگام ازدواجش ^۴ ، و سوگند دروغ ^۵ ، و در بيان حكمِ مُحرِمى كه شكار كرده فرمود: «در كتاب اميرالمؤمنين است» ^۶ .
و مى فرمايد: «در كتاب على، بيان وجوب حُسنِ ظن به خدا و حُسنِ خُلق ^۷ ، و حكمِ بريدن زبان شخص لال ^۸ ، و حكم