فقه الحدیث و گونه شناسی روایاتِ مناقب امام حسین(ع) در صحیح بخاری
سال
1403 / شماره پیاپی
112 /
صفحه
144-168
چکیده :
امام حسین(ع)، به مقیاس ویژگیهای که دارد، شخصیت ایشان، بهعنوان یکی از محورهای بحث میان اندیشمندان قرارگرفته و از جهات مختلفی به آن پرداختهاند. یکی از بحثهای مهم، مقام و جایگاه ایشان، در منابع روایی اهل سنت بوده که برخی پژوهشهای دراینباره انجامیافته است. اما «صحیح بخاری» که معتبرترین کتاب حدیثی اهل سنت است، تحقیق قابلملاحظهای، در خصوص این موضوع انجامنشده و این امر، موجب گردیده تا این گمانه وارد آید که در این اثر به مناقب امام حسین توجهی نشده است؛ پژوهش فراروی درصدد تبیین مقام و جایگاه امام حسین(ع) در صحیح بخاری است. یافتههای پژوهش حاضر که با روش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای نگارش یافته است، نشان میدهد که بخاری ضمن اینکه حدود نُه روایت را از طریق امام حسین نقل کرده، بابی را خاصی را در رابطه به مناقب امام حسن(ع) و امام حسین(ع) آورده است. از مطالعه روایاتِ بخاری، به دست میآید که امام حسین(ع) نسبت به سایر اهلبیت، شباهت بسیار نزدیکی به پیامبر(ص) داشته، بهعنوان فرزند، همواره تحت مراقبت، محبت و شفقت ایشان قرار داشته و از جایگاه ویژهای نزد او و اصحابش برخوردار بوده که حتی پیامبر(ص)، معیار دوستی و دشمنی با خود را، دوستی و دشمنی با حسین(ع) تعیین کرده است.
کلیدواژههای مقاله :فقه الحدیث، روایات، مناقب، امام حسین(ع)، صحیح بخاری