پدر چهار قوچ

«مروان بن حكم» روز جنگ جمل اسير شد (و او را خدمت على عليه السّلام آوردند) از امام حسن و امام حسين عليهما السّلام شفاعت خواست و آنها نزد پدر براى او شفاعت كردند و دربارۀ عفو او سخن گفتند، امام عليه السّلام او را آزاد فرمود.
آن دو بزرگوار عرض كردند: اى امير مؤمنان اجازه مى دهيد او با شما بيعت كند؟
امام عليه السّلام اين خطبۀ را ايراد فرمود:

✧أَ وَ لَمْ يُبَايِعْنِي بَعْدَ قَتْلِ عُثْمَانَ، لاَ حَاجَةَ لِي فِي بَيْعَتِهِ، إِنَّهَا كَفٌّ يَهُودِيَّةٌ، لَوْ بَايَعَنِي بِكَفِّهِ لَغَدَرَ بِسُبَّتِهِ، أَمَا إِنَّ لَهُ إِمْرَةً كَلَعْقَةِ اَلْكَلْبِ أَنْفَهُ، وَ هُوَ أَبُو اَلْأَكْبُشِ اَلْأَرْبَعَةِ، وَ سَتَلْقَى اَلْأُمَّةُ مِنْهُ وَ مِنْ وَلَدِهِ يَوْماً أَحْمَرَ

⁘ مگر بعد از قتل عثمان با من بيعت نكرد؟ مرا به بيعت او نياز نيست، دستش دست يهودى خائن است، اگر با دستش با من بيعت كند با نشيمن گاهش مى شكند. براى او حكومتى در پيش است كه مقدار زمانش به اندازه اى است كه سگ بينى خود را بليسد. او پدر چهار قوچ(حاكم) است، و جامعه اسلامى از او و فرزندانش روز خونبارى خواهد ديد.

◌ نهج‌البلاغه، خطبه۷۳
┈┈‏┈┈‏┈┈

◃مروان بن حَكَم بن ابى العاص بن امية بن عبد شمس، معروف به ابن الطريد (پسر رانده شده) و ملقب به وزغ (چلپاسه) و مشهور به «خيط‍ باطل» (به جهت بلندى قد و اضطراب قامت)، در سال دوم هجرى به دنيا آمد.
پدرش حَكَم، از سرسخت ترين دشمنان پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و اله به شمار مى رفت.
حكم در روز فتح مكه در سال هشتم هجرى اسلام آورد و به دليل خيانتهايش به مسلمين، و آزار و اذيت به رسول خدا، پيامبر (ص) او را از مدينه به طائف تبعيد نمود.
پس از به خلافت رسيدن عثمان، حكم رسول خدا، ناديده گرفته شد و مروان با پدرش به مدينه بازگشتند.

🔸 كبش در لغت به معناى قوچ است و در اين عبارت مجازا به معناى رئيس و امير (كنايه از فرزندان مروان)، به كار رفته است.

⩸ نکات خطبه:
⁘ دشمن شناسى (صفات زشت مروان) ▿
۱. پيمان شكن
۲. اعتماد نكردن به بيعت مجدّد مروان
۳. غدّار و حيله‌گر
۴. يهودى بودن مروان
۵. دشمنى ديرينه با اسلام
۶. داراى امارتى كوتاه
۷. سفاك و خون آشام

⁘ و پيش‌گويى امام عليه السّلام ▿
۸. خبر از آيندۀ حكومت مروان
۹. خبر از به حكومت رسيدن چهار فرزند مروان

✤ نرم‌افزار دانشنامه علوی