«ارزش ادبى تفسير ابوالفتوح رازى»، عسكر حقوقى ، تحقيقات ايرانى، تهران، دانشگاه تهران، 1353/1395ق.
«اصلى در تصحيح انتقادى تفسير ابوالفتوح رازى» ، نوشته محمدمهدى ناصح و ياحقى ، مشكوة ، نشريه آستان قدس رضوى ، ش6 ، زمستان 1363 ، ص9ـ25 .
تحقيق در تفسير ابوالفتوح رازى، عسكر حقوقى، تهران، دانشگاه تهران، 1344، سه جلد.
«ترجمه آيات تفسير طبرى و ابوالفتوح رازى»، نوشته محمدمهدى ناصح، يادنامه طبرى، تهران، 1369، ص301 به بعد. ۱
تفسير جوامع الجامع، ابوعلى طبرسى، ج1، مقدمه در صفحه شانزده تا بيست، المقدمه، اين دو مقدمه درباره تفسير ابوالفتوح مطالبى دارد، ص1ـ4.
تفسير گازر، ابوالمحاسن حسين بن حسن، به كوشش جلال الدين محدث ارموى، مقدمه الف ـ پنج، ص1ـ4.
در اين مقدمه مطالبى درباره تفسير ابوالفتوح درج شده است .
«خاتمة الطّبع»، علامه محمد قزوينى، اين مقاله در آخر جلد پنجم چاپ تقوى و آخر جلد 12 چاپ شعرانى آمده است.
درباره زندگى و آثار ابوالفتوح بويژه تفسير روح الجنان است .
«دستور باش و تفسير ساختى ويژه در روض الجنان و روح الجنان». جليل ساغروانيان ، مشكوة، ش 27، تابستان 1369. ص80ـ95.
رَوْح الجنان و رُوح الجنان، به كوشش ابوالحسن شعرانى و على اكبر غفارى، تهران، 1356.
مقدمه اين اثر به قلم شعرانى درباره تفسير روح الجنان است.
«روح الجنان» ، مجله حوزه ، سال چهارم ، ش20 ، ص64.
«روض الجنان و اسباب نزول» ، محمدحسين مبلغ ، پژوهشهاى قرآنى ، ش1 ، بهار 1374 ، ص183ـ199 .
«روض الجنان و روح الجنان فى تفسير القرآن» ، محمدعلى مهدوى راد ، آينه پژوهش ، ش 17 و 18 ، بهمن 1372ـ ارديبهشت 1373 ، ص124 .