در سال 445ق چنانكه ابن حجر در لسان الميزان گفته، صحيح نيست و اعتراض مرحوم قزوينى بر علما وارد نمى باشد.
باز مرحوم قزوينى در ذيل صفحه 619 بر صاحب روضات الجنات اعتراض نموده و او را تخطئه كرده است. در اين عبارت كه درباره مفيد نيشابورى گويد (يروى بالاسناد عن مشايخ ابيه الثلاثة المتقدمين) و گويد بالاسناد را صاحب روضات بى سبب باجتهاد خود افزوده است و مفيد نيشابورى بلاواسطه از مشايخ پدر خويش روايت كرد چون شيخ منتجب الدين گويد مفيد نيشابورى بر سيد مرتضى و برادرش سيد رضى و شيخ ابى جعفر طوسى قرائت كرد . و ما در اين باب همان گوئيم كه درباره اعتراض او بر صاحب مستدرك گفتيم چون وفات مفيد نيشابورى در سال 445 ق صحيح نيست و بقرائنى كه پيش از اين گفتيم بعيد است مفيد نيشابورى هم سيد رضى متوفى به سال 406 ق را درك كرده و هم شاگردانى مانند عمر بن ابراهيم زيدى متولد به سال 442 ق و متوفى به سال 539 ق داشته باشد و اگر نگوئيم شيخ منتجب الدين در اينجا عبدالرحمن را به پدرش ابوبكر احمد كه از شاگردان سيد مرتضى و سيد رضى است اشتباه كرد ، چون بسيار بعيد است چنين اشتباه به وى نسبت دهيم ، لابد بايد بگوئيم قرائت او بر شيخ و سيدين رحمهم اللّه باسناد بود چنانكه در روضات گويد و شايد شيخ منتجب الدين بوضوح آن اعتماد كرد.
به هرحال، اعتراض مرحوم قزوينى بر صاحب روضات صحيح نيست و بهترين محمل براى توجيه كلام فهرست همان است كه روضات گفت و بسيار تكلف خواهد بود اگر بگوييم مفيد نيشابورى در حدود سال 390ق متولد شد و در حدود سنّ بلوغ خود سيد رضى را در اواخر عمر وى در سال 405ق ملاقات كرد، پس از آن عمر طولانى بيش از نود سال يافت و در حدود سال 480ق كه اواخر عمر او بود، سيدين مرتضى و مجتبى ابنا الداعى و شيخ ابوالفتوح رازى كه آن وقت طفلى نو رسيده بودند، او را ديدند و اجازه گرفتند و شيخ منتجب الدين ايشان را در حدود 525 ق مثلاً ملاقات كرد و بدين تكلف روايت بلاواسطه مفيد نيشابورى را از سيد رضى توجيه كنيم. اما صاحب روضات نخواست به اين تكلفات ملتزم شود و روايت او را
