مطاوى اين مجالس پرنور شطرى از روايات و لطائف نكات و اشارات او مسطور است و او را تفسير عربى هست كه در خطبه تفسير فارسى به آن اشارت كرده اما تا غايت به نظر فقير نرسيده است.
شيخ عبدالجليل رازى در بعض مصنفات خود ذكر شيخ ابوالفتوح آورده و گفته كه خواجه امام ابوالفتوح رازى مصنف بيست مجلد است از تفسير قرآن و در موضع ديگر گفته كه خواجه امام ابوالفتوح رازى بيست مجلد تفسير قرآن از او است كه ائمه و علماى همه طوائف آن را طالب و بدان راغب اند و ظاهرا اكثر آن مجلدات از تفسير عربى او خواهد بود زيرا كه نسخه تفسير فارسى او چهار مجلد است كه هر كدام بمقدار سى هزار بيت باشد و شايد كه هشت مجلد نيز سازند پس باقى آن مجلدات از تفسير عربى او خواهد بود وفقنااللّه لتحصيله و الاستفادة منه بمنه وجوده. از بعض ثقات مسموع شده كه قبر شريفش در اصفهان است.
دهخدا نظر مصحح روض الجنان درباره مقبره ابوالفتوح را متذكر شده و مى نويسد:
سيد محمد كاظم بن محمد يوسف بن محمد باقر طباطبائى كه متصدى طبع اين تفسير در طهران بوده است. بر قسمت اخير سخن قاضى نوراللّه يعنى بودن قبر ابوالفتوح در اصفهان اعتراض كند و گويد: حاجى ملا باقر شهير بطهرانى در كتاب جنة النعيم آورده است كه دوم كسى از علما كه در رى مدفون است شيخ ابوالفتوح صاحب الأصل الاصيل قدوة المفسرين من اهل التنزيل و التأويل حسين بن على بن محمد بن احمد خزاعى رازى است نسب شريف وى منتهى ميشود ببديل بن ورقاء خزاعى و بديل از كبار اصحاب حضرت ولايت مآب است... و مزار وى بصحن حضرت امامزاده حمزه از سوى راست مدخل در پيش حجره اول است و الواحى از كاشى زرد بر آن نصب شده و نام شريف او بر آن مكتوب است. (انتهى). سپس سيد محمد كاظم بن محمد يوسف طباطبائى گويد: ظاهرا تفصيلى كه آن محدث جليل نگاشته در چند سال قبل بوده چه اكنون كه سنه (1319) [است] تغييراتى در آن راه يافته و دو پارچه سنگ مرمر شاه در سر مقبره نصب است.
