۴۵۵.امام صادق عليه السلام- در باره اين سخن خداوند عزّ وجلّ :(و از ديرباز [در انتظار آن] ، بر كسانى كه كافر شده بودند، پيروزى مىجستند)-: يهوديان ، در كتابهاى خود مىخواندند كه هجرتگاه محمّد صلى اللَّه عليه و آله [به مدينه] ، بين عَير۱ و اُحُد است. از اين رو براى جستجوى آن مكان ، بيرون رفتند و به كوهى به نام حَداد رسيدند . گفتند : حَداد و اُحُد ، يكى است . پس در آن مكان ، پراكنده شدند. عدّهاى از آنان ، در تَيما فرود آمدند، عدّهاى در فدك ، و عدّهاى در خيبر. آنان كه در تَيما ساكن شده بودند ، دلتنگ ديگر برادران خود شدند. روزى باديهنشينى از قيس ، بر آنان گذشت . شترانش را از او كرايه كردند. باديهنشين به آنها گفت: شما را از ميان عَير و اُحُد ، عبور مىدهم . يهوديان گفتند: هر گاه به آن دو كوه رسيدى ، ما را خبر كن. چون آنها را به ميان سرزمين مدينه رساند، گفت: آن ، عَير است و اين ، اُحُد.
يهوديان ، از شتران او پياده شدند و گفتند: به مراد خود رسيديم. ديگر ما را به شتران تو ، نيازى نيست. اينك هر جا كه مىخواهى ، برو.
سپس به برادران خود در فدك و خيبر نوشتند كه: به مكان مورد نظر ، دست يافتيم . پس شما هم نزد ما بياييد. يهوديان فدك و خيبر ، به آنها نوشتند: ما در اين جا مستقر گشتهايم و صاحبِ خانه و اموال شدهايم. با شما هم فاصله چندانى نداريم . بنا بر اين، هر گاه چيزى كه در انتظارش هستيم ، اتّفاق افتاد ، به سرعت ، خود را به شما مىرسانيم!
پس اين عدّه ، در سرزمين مدينه ، صاحب ملك و اموال شدند و چون دارايىهايشان بسيار شد، خبر به تُبَّع۲ رسيد . او نيز به ايشان ، حمله آورد. يهوديان ، در دژهاى خود ، پناه گرفتند و تُبَّع ، آنان را به محاصره در آورد. يهوديان كه دلشان به حال ياران بينواى تُبَّع مىسوخت ، شبْهنگام براى آنها خرما و جو مىريختند. خبر به تُبَّع رسيد . از اين رو بر يهوديان ، رحم آورد و امانشان داد. يهوديان ، از دژهايشان به زير آمدند. تُبَّع به آنان گفت: من از شهر شما خوشم آمده و تصميم دارم كه در ميان شما بمانم.
يهوديان گفتند: [حكومت بر] اين سرزمين ، تو را نسِزَد. اين جا ، هجرتگاه يك پيامبر خواهد بود، و اين ، هيچ كس را نسِزَد تا اين كه او بيايد.
تُبَّع به آنها گفت: من در ميان شما ، كسانى از خاندانم را بر جاى مىگذارم كه هر گاه او بيايد ، به او كمك كرده ، يارىاش كنند. پس دو تيره اَوس و خزرج را بر جاى گذاشت. چون شمار اين دو تيره ، افزون شد ، شروع به دستاندازى به اموال يهوديان كردند . يهوديان به آنها مىگفتند: بدانيد كه اگر محمّد ، بر انگيخته شود ، شما را از خانهها و اموال ما ، بيرون خواهد كرد ؛ امّا چون خداوند عزّ وجلّ محمّد صلى اللَّه عليه و آله را مبعوث كرد، انصار به او ايمان آوردند و يهود ، او را انكار كردند . اين است سخن خداوند عزّ وجلّ كه: (و از ديرباز [ در انتظار آن ] ، بر كسانى كه كافر شده بودند ، پيروزى مىجستند . پس همين كه آنچه [ از اوصافش ]مىشناختند ، برايشان آمد ، انكارش كردند . پس لعنت خدا بر كافران باد!) .
