۵۰۵.التبيان فى تفسير القرآن- در باره آيه شريف :(بگو: كسى كه دشمن جبرئيل است [ در واقع دشمن خداست] ؛ چرا كه او به فرمان خدا ، قرآن را بر قلبت نازل كرده است)-: سبب نزول اين آيه، آن گونه كه روايت شده، اين است كه چون پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به مدينه آمد، ابن صوريا و گروهى از يهوديان فَدَك ، از ايشان پرسيدند: اى محمّد! خوابيدن تو ، چگونه است؟ چرا كه در باره كيفيت خواب پيامبرى كه در آخرْ زمان مىآيد ، به ما خبر داده شده است.
فرمود: «چشمان من مىخوابند ؛ امّا قلبم بيدار است» .
گفتند: درست گفتى ، اى محمّد ! ... اكنون به ما خبر بده از پروردگارت كه او چيست؟
در اين هنگام، خداوند متعال ، اين آيات را فرو فرستاد: (بگو: او خداى يگانه است. خداىِ بىنياز است. هرگز نزاده و زاييده نشده است و هيچ كس ، همتاى او نيست) .
ابن صوريا گفت: يك مطلب ديگر ، مانده است كه اگر آن را گفتى ، به تو ايمان مىآورم و پيروىات مىكنم: كدام فرشته ، چيزهايى را كه خدا بر تو نازل مىكند ، برايت مىآورد؟
فرمود: «جبرئيل» .
يهوديان گفتند: او ، دشمن ماست و كشتار و رنج و جنگ ، فرود مىآورد ؛ امّا ميكائيل ، آسايش و رفاه ، فرود مىآورد. اگر آن كه نزدت مىآيد ، ميكائيل بود ، به تو ايمان مىآورديم.
پس خداوند ، اين آيه را فرو فرستاد.
