سنّت نيز به اين پيشگويى در كتاب اشعياى نبى اشاره شده است .^۱
ملاحظه مى‏كنيم كه در اين روايت ، كتاب اشعيا به عنوان بخشى از تورات تلقى شده است و اين شاهدى بر صدق نظريه ماست كه در زمان نزول قرآن ، به مجموعه عهد عتيق ، تورات اطلاق مى‏شده است .

مژده‏هاى انجيل‏

همان طور كه گذشت، قرآن تصريح مى‏كند كه در انجيل مطالبى در مورد پيامبر اكرم و يارانش مكتوب بوده و آن مطالب در دسترس مسيحيان نيز بوده است . امروزه اين سؤال مطرح است كه در كدام كتاب مسيحيان چنين مواردى يافت مى‏شود . پروفسور نيل رابينسون ،^۲ دانشمند و كشيش مسيحى كه به دين مبين اسلام مشرّف شده و اكنون سال‏هاست كه به پژوهش‏هاى قرآنى مشغول است ، گزارش قرآن كريم از مَثَل ياران پيامبر در انجيل‏^۳ را اشاره به مَثَل برزگر در انجيل مى‏داند . ^۴ وى مى‏نويسد : از ديدگاه قرآن ، با ظهور اسلام ، تعاليم توحيدى حضرت عيسى عليه السلام - كه دير زمانى به وسيله كليسا تيره و تار و مغشوش شده بود - در نهايت ، بسان بذرى كاشته شده در خاك حاصل خيز به بار نشست .^۵ وى همچنين در باره اشاره انجيل يوحنا به پيامبر اسلام مى‏نويسد : مطابق اين انجيل ، «فارقليط موعود ، (محمد)

دو تعبير كنايى «الاغ سوار» و «شتر سوار» ، ظهور حضرت عيسى عليه السلام و حضرت محمّد صلى اللَّه عليه و آله را پيشگويى مى‏كند . اين دو تعبير ، بعداً در ترجمه‏ها دچار تغييراتى شده است . در اين كتاب ، عبارت «كسى كه سوار الاغ است» به «كسانى كه سوار بر الاغ اند» و عبارت «كسى كه سوار بر شتر است» به «كسانى كه سوار بر شترند» تغيير يافته‏اند .^۱
روايات شيعه ، از تشكيل مجلسى در محضر امام رضا عليه السلام خبر مى‏دهند كه مأمون عباسى به منظور گفتگو و مناظره تشكيل داد . در آن مجلس ، علماى بزرگ اديان و مذاهب از جمله يهود و نصارا شركت داشتند . در اين مجلس ، امام رضا عليه السلام خطاب به دانشمند يهودى مى‏گويد : «اى يهودى! من تو را قسم مى‏دهم به آن ده معجزه‏اى كه بر موسى نازل شد ، آيا در تورات ، خبر محمد صلى اللَّه عليه و آله و امت او هست يا نه؟ آيا با عنوان "پيروان شتر سوار كه پروردگار را فراوان تسبيح مى‏كنند و در دستانشان شمشيرهايى هست كه از مردم كافر روى زمين انتقام مى‏گيرند" از امّت او ياد نشده است؟ آيا در تورات چنين نوشته شده است؟» يهودى اين سخن را تصديق كرد و گفت : بله . سپس خطاب به دانشمند مسيحى ، كه در آن زمان با عنوان جاثليق شناخته مى‏شد ، فرمود : «آيا از كتاب شعيا اطلاعى دارى؟» گفت : حرف به حرفش را مى‏دانم . گفت : «آيا در آن جا اين كلام نيست كه شعيا در مكاشفه خود گفت : من آن الاغ‏سوار (يعنى عيسى) را ديدم در حالى كه جِلباب‏ها و روپوش‏هايى از نور به خودش گرفته بود ، و آن شترسوار را ديدم در حالى كه نورش مانند نور قمر مى‏درخشيد؟» گفت : بله ، شعيا چنين چيزى گفته است .^۲ در برخى از منابع اهل