۶۲۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: اگر سوره حمد ، هفتاد مرتبه بر مُردهاى خوانده شد و روح به او باز گشت ، جاى تعجّب ندارد .
۶۲۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: سوره حمد ، بر هيچ دردى هفتاد مرتبه خوانده نمىشود ، مگر اين كه آن درد ، آرام مىگردد .
۶۲۷.صحيح البخارى- به نقل از ابو سعيد خُدرى -:جمعى از ياران پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بر تيرهاى از تيرههاى عرب ، وارد شدند ؛ ولى آن تيره ، از ايشان پذيرايى نكردند. در همين حال، رئيس آن تيره را مار گَزيد. آن عربها گفتند: آيا دارو يا رقيهاى۱ با خود داريد؟
ياران پيامبر صلى اللَّه عليه و آله گفتند: شما از ما پذيرايى نكرديد ؛ ما هم كارى نمىكنيم ، مگر آن كه برايمان ، مزدى قرار دهيد .
عربها ، رَمهاى گوسفند را مزد آنان قرار دادند. پس يكى از ايشان شروع به خواندن اُمّ القرآن (سوره فاتحه) كرد و آب دهانش را جمع مىكرد و بر محلّ گَزيدگى مىانداخت، تا اين كه آن مرد ، شفا يافت. عربها ، گوسفندان را آوردند. ياران پيامبر صلى اللَّه عليه و آله گفتند: نمىگيريم تا از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله [در باره آن ]بپرسيم.
آنها از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله پرسيدند . ايشان خنديد و فرمود: «عجب رقيهاى! گوسفندها را بگيريد و براى من هم سهمى قرار دهيد» !
۶۲۸.تفسير العيّاشى- به نقل از اسماعيل بن اَبان، كه سند حديث را به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله رسانده است -:پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله به جابر بن عبد اللَّه فرمود: «اى جابر! آيا برترين سورهاى را كه خداوند در كتابش نازل كرده است ، به تو نياموزم؟».
جابر گفت : چرا، پدر و مادرم به فدايت، اى پيامبر خدا! آن را به من بياموز.
پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله سوره ( الْحَمْدُ لِلَّهِ )، اُمّ الكتاب، را به او آموخت. سپس به او فرمود: «اى جابر! آيا تو را از [خواصّ] آن ، آگاه نسازم؟» .
گفت : چرا، پدر و مادرم به فدايت! آگاهم فرما.
فرمود: «آن ، شفابخش هر دردى است بجز مرگ» .
