۱۵۸۲.امام صادق عليه السلام- در باره اين سخن خداى متعال:(اگر در آنان رشدى يافتيد، مالشان را به آنان بدهيد)-: يافتن رشد، يعنى توان نگهدارى مال.

۱۵۸۳.امام باقر عليه السلام- در باره اين سخن خداى متعال :(بگو: خدا كافى است و آن كس كه نزد او علم كتاب است، ميان من و شما گواه باشد)-: مقصود، ما هستيم و در رأس ما، على عليه السلام است كه پس از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ، برترين و بهترينِ ماست.

۱۵۸۴.الكافى- به نقل از فضيل بن يسار -: از امام باقر عليه السلام در باره اين سخن خداوند عزّ وجلّ در كتابش : (و هر كه كسى را زنده بدارد، چنان است كه گويى تمام مردم را زنده داشته است) پرسيدم .
فرمود: «[يعنى كسى را] از سوختن يا غرق شدن [نجات دهد]» .
گفتم : كسى كه او را از گم‏راهى به راه راست آورد ، چه؟
فرمود: «اين ، تأويل عالى قرآن است» .

۱۵۸۲.الإمام الصادق عليه السلام- في قَولِهِ تَعالى‏ :(فَإِنْ ءَانَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُواْ إِلَيْهِمْ أَمْوَ لَهُمْ)^۱-: إيناسُ الرُّشدِ : حِفظُ المالِ .^۲

۱۵۸۳.الإمام الباقر عليه السلام- في قَولِهِ تَعالى‏:(قُلْ كَفَى‏ بِاللَّهِ شَهِيدَا بَيْنِى وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَبِ)^۳-: إيّانا عَنى ، وعَلِيٌّ أوَّلُنا وأفضَلُنا وخَيرُنا بَعدَ النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه و آله .^۴

۱۵۸۴.الكافي عن فُضيل بن يَسار : قُلتُ لِأَبي جَعفَرٍ عليه السلام: قَولُ اللَّهِ عزّ وجلّ في كِتابِهِ: (وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا)^۵؟ قالَ: مِن حَرَقٍ أو غَرَقٍ. قُلتُ: فَمَن أخرَجَها مِن ضَلالٍ إلى‏ هُدىً؟ قالَ: ذاكَ تَأويلُهَا الأَعظَمُ .^۶