۱۶۲۶.الكافى- به نقل از صفوان بن يحيى -: ابو قُرّه محدّث از من خواست تا او را خدمت امام رضا عليه السلام ببرم. من نيز از امام عليه السلام اجازه گرفتم و ايشان اجازه داد. ابو قرّه، خدمت امام عليه السلام رسيد و پرسشهايى در مورد حلال و حرام كرد تا اين كه پرسيد: آيا مىپذيرى كه خدا حمل مىشود؟
امام رضا عليه السلام فرمود: «هر حمل شدهاى، در موردش كارى انجام مىشود و [در اين كار، يعنى حمل كردن] به غير خود، نسبت داده مىشود و [به آن] نيازمند است، و حمل شده در لفظ، اسمى است كه كمبود را مىرساند، و حمل كننده، اسم فاعل است و در لفظ، ستايش را مىرساند. همچنين است اين واژهها: زِبَر و زير، و بالا و پايين . خدا فرموده است: (نيكوترينِ نامها از آنِ خداست. پس او را بدانها بخوانيد) و در كتابهاى [آسمانى] خود، نگفته كه او "حمل شده" است؛ بلكه گفته: او حمل كننده در خشكى و درياست و آسمانها و زمين را از افتادن، نگه مىدارد، و "حمل شده"، غير خداست و هرگز شنيده نشده كسى كه به خدا و سترگى او ايمان آورده، در دعايش بگويد: اى حمل شده!» .
ابو قرّه گفت: خود خدا فرموده است: (و عرش پروردگارت را در آن روز، هشت [حمل كننده] بر فراز سرشان حمل مىكنند) و فرموده: (كسانى كه عرش را حمل مىكنند).
امام رضا عليه السلام فرمود: «عرش، همان خدا نيست؛ بلكه عرش، نام دانش و توانايى است، و همه چيز در عرش است. آن گاه حمل كردن[ -ِ عرش] را به غير خود كه آفريدههايى از آفريدگانش اند، نسبت داده است؛ چرا كه از آن آفريدهها به سبب حمل عرشش بندگى خواسته است و آنها، حاملان علم خدا هستند، و آفريدگانى پيرامون عرش خدا [او را] تنزيه مىكنند و با علم خدا عمل مىكنند، و فرشتگانى هستند كه اعمال بندگان خدا را مىنويسند و خدا از اهل زمين با طواف پيرامون خانهاش، بندگى خواسته است و خدا، همان طور كه خود گفته، بر عرش، استقرار يافته است و خدا، عرش و حامل آن را حمل مىكند، و كسانى را كه پيرامون عرش هستند، حمل و نگهدارى مىكند، و اوست نگه دارنده و اداره كننده هر نفس، و فوق هر چيزى است و بر همه چيز برترى دارد، و عبارتهاى: "خداوند، حمل شده است"، و "او پايينتر است" را به تنهايى و بدون قرينه نبايد به كار برد، كه در اين صورت، لفظ و معناى لفظ، هر دو، نادرست خواهند شد».
ابو قرّه گفت: آيا اين روايت را دروغ مىانگارى كه مىگويد: «چون خدا خشم كند، خشمش معلوم مىشود؛ زيرا فرشتگانى كه عرش را حمل مىكنند، سنگينى خشم خدا را بر دوش خود احساس مىكنند و به سجده مىافتند، و چون خشم خدا از ميان مىرود و بار دوش آنها سبك مىشود، به جايگاه [و حالت قبلى] خود باز مىگردند»؟
امام رضا عليه السلام فرمود: «بگو ببينم از وقتى كه خداى والا و بلندمرتبه، ابليس را نفرين كرد تا امروز كه خدا بر او خشمگين است، كِى از او خشنود شده است، در حالى كه بر اساس بيان تو، خدا هميشه بر ابليس و دوستان و پيروانش خشمگين بوده است؟۱چگونه جرئت مىكنى پروردگارت را با دگرگون شدن از حالتى به حالت ديگر و داشتن ويژگىهاى آفريدگان، وصف كنى؟!
او پاك و بلندمرتبه است، با نابود شوندگان نابود نمىشود، همراه دگرگون شوندگان، دگرگون نمىشود و همراه عوض شوندگان، عوض نمىگردد. غير از او در چنگ توانايى و تدبير اوست، و همه آفريدگان، نيازمند اويند و او، از غير خود، بىنياز است».
