۱۶۶۰.تفسير العيّاشى- به نقل از جابر در باره سخن خداوند:(چرا هر گاه پيامبرى چيزى را كه خوشايند شما نبود، برايتان آورد)-: امام باقر عليه السلام فرمود: اين، مَثَل موسى عليه السلام و پيامبرانِ پس از او و عيسى عليه السلام است كه براى امّت محمّد صلى اللَّه عليه و آله نمونه آورده شده است. خداوند به آنان فرمود: اگر محمّد براى شما آورد (آنچه را كه خوشايندتان نبود، كبر ورزيديد) ، به موالات على. (پس عدّهاى) از خاندان محمّد را (تكذيب كرديد و عدّهاى را كشتيد) اين است تفسير باطنى آن» .
۱۶۶۱.تفسير العيّاشى- به نقل از جابر -: از امام باقر عليه السلام در باره تفسير اين سخن خداوند : (خداوند مىخواهد كه با كلمات خود، حق را ثابت و كافران را ريشهكن كند). پرسيدم.
امام باقر عليه السلام فرمود: «تفسير باطنى آن، اين است كه: خداوند اراده دارد؛ زيرا خداوند، آن را اراده كرده، ولى هنوز آن را انجام نداده است . سخن خداوند: (با كلمات خود، حق را ثابت كند) ، يعنى حقّ خاندان محمّد را ثابت كند. سخن خداوند: (با كلمات خود)، فرمود: "كلمات خدا" در باطن، على، همان كلمه باطنى خداست. سخن خداوند: (كافران را ريشهكن كند)، آنان بنى اميّه هستند. آنان كافرند و خداوند، ريشهشان را مىكند.
اين سخن خداوند: (تا حق را ثابت كند)، يعنى حقّ خاندان محمّد را، وقتى قائم عليه السلام قيام مىكند، ثابت كند. و سخن او: (و باطل را نابود سازد)، يعنى قائم هر گاه قيام كرد، باطل بنى اميّه را نابود مىكند و اين، همان قول خداوند است كه: (تا حق را ثابت و باطل را نابود نمايد، هر چند مجرمان را خوش نيايد)».
