۱۶۸۲.امام على عليه السلام- در حكمتهاى منسوب به ايشان -: نهايت كارِ هر انديشهورز ژرفكاو در شناخت خالق سبحان ، اعتراف به ناتوانى از درك اوست .
نكته
اين احاديث، در حقيقت، تفسير آيه زيرند:
(آنچه را كه در پيش دارند و آنچه را كه پشت سر گذاشتهاند مىداند و حال آن كه ايشان به آن دانشى ندارند) .
ه - عمل به دانستهها، دانش به بار مىآورد
۱۶۸۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله : هر كه به آنچه مىداند ، عمل كند ، خداوند ، دانش آنچه را نمىداند ، به او ارزانى مىدارد .
۱۶۸۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله : هر كه دانشى را فرا گيرد ، خداوند ، پاداشش را تمام مىگرداند و آن كه فرا گيرد و عمل كند ، خداوند ، آنچه را كه ندانسته است ، به او مىآموزد .
۱۶۸۵.امام على عليه السلام : هيچ چيزى مانند عمل ، دانش را رشد نمىدهد .
نكته
اين احاديث، در حقيقت، تفسير دو آيه زيرند :
(اگر از او اطاعت كنيد، راه يافتهايد، و بر پيامبر، جز رساندن آشكار، تكليفى نيست).
(اى كسانى كه ايمان آوردهايد! از خدا پروا كنيد و به فرستادهاش ايمان بياوريد، تا بهره دو چندان از رحمتش به شما ارزانى دارد و براى شما نورى قرار دهد تا با آن، گام برداريد و شما را بيامرزد، كه خداوند، آمرزشگر و مهربان است).
