حديث
۱۰۵۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله- در باره اين سخن خداوند متعال:(آن را چنان كه حقّ تلاوت آن است ، تلاوت مىكنند)-: يعنى چنان كه بايسته پيروى است، از آن پيروى مىكنند.
۱۰۵۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: اى اهل قرآن! قرآن را بالين خود قرار ندهيد ؛ [بلكه] شب و روز ، آن را چنان كه بايسته تلاوت است، تلاوت كنيد و آن را رواج دهيد و آن را با صوت خوش بخوانيد و در آنچه در آن است ، انديشه كنيد . باشد كه رستگار شويد ، و در تلاوت آن ، شتاب مَوَرزيد؛ زيرا تلاوت آن [با درنگ و تأنّى] ، پاداش بسيار دارد.
۱۰۵۷.امام على عليه السلام- پس از ليلة الهَرير (شب غُرّش) ، هنگامى كه يكى از يارانش برخاست و گفت: تو نخست ، ما را از [پذيرش ]حكميّت ، باز داشتى و سپس به آن فرمانمان دادى . نفهميديم كدام يك از اين دو ، درستتر است؟! -:اين [سرگردانى] ، سزاى كسى است كه رأى درست را [كه همان رأى من در نپذيرفتن حكميّت بود ،] رها كرد ... . كجايند آن مردمانى كه به اسلام ، دعوت شدند و آن را پذيرفتند، و قرآن را خواندند و آن را استوار داشتند؟! ۱
۱۰۵۸.نهج البلاغة- به نقل از نوف بِكالى -: امير مؤمنان على عليه السلام در كوفه، بر بالاى سنگى كه جَعْدة بن هُبَيره مَخزومى آن را برايش نصب كرده بود ، ايستاد و در حالى كه جُبّهاى پشمين بر تن داشت و بندِ شمشيرش و كفشهايش ، از ليف خرما بود و پيشانىاش ، بر اثر سجده ، پينه بسته بود، اين سخنان را براى ما ايراد فرمود: «سپاس ، خدايى را كه حركت و بازگشت آفريدگان ، به سوى اوست... . كجايند آن برادران من كه قدم در راه نهادند و مسير حق را پيمودند؟ كجاست عمّار؟ كجاست پسر تَيِّهان ؟ كجاست ذو شهادتين۲؟» .
سپس با دست خويش ، بر محاسن مباركش زد و لَختى دراز ، گريست . آن گاه فرمود: «دريغا بر برادران من كه قرآن را تلاوت كردند و استوارش داشتند!».
