۱۰۶۲.امام صادق عليه السلام- در باره اين آيه :(كسانى كه به آنان كتاب داديم [و] آن را چنان كه بايسته تلاوت آن است، تلاوت مىكنند)-: [يعنى ]آياتش را شمرده شمرده مىخوانند ، براى فهم معانى آن تلاش مىنمايند ، به احكامش عمل مىكنند، به وعدههايش اميدوارند و از تهديدهايش مىهراسند ، از داستانهايش عبرت مىگيرند و فرمانهايش را به جا مىآورند و از نهىهايش دورى مىكنند. به خدا سوگند كه تلاوت بايسته قرآن، به حفظ آيات آن و پشت سرِ هم خواندن حروف و كلماتش و تلاوت سورههاى آن و خواندن اَعشار۱ و اَخماس آن نيست - كه حروف و كلماتش را حفظ كردند و حدود و معانىاش را فرو نهادند - ؛ بلكه [تلاوت بايسته آن] به تدبّر و تأمّل در آيات آن و به كار بستن احكام آن است . خداوند متعال ، فرموده است: (كتابى است خجسته كه به سوى تو فرو فرستاديم تا در آيات آن ، تدبّر كنند).
۱۰۶۳.امام صادق عليه السلام: حقّ تلاوت ، عبارت است از: درنگ كردن در هنگام ياد شدن از بهشت و دوزخ، و درخواست كردن از اوّلى و پناه بردن به خدا از دومى.
ب - چنگ زدن
قرآن
(پس در آنچه به سوى تو وحى شده است ، چنگ در زن، كه تو بر راهى راست ، قرار دارى).
حديث
۱۰۶۴.صحيح مسلم- به نقل از زيد بن اَرقَم -: روزى پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله در آبگيرى به نام خُم، واقع در ميان راه مكّه و مدينه، براى ما به سخنرانى ايستاد و نخست ، خدا را سپاس گفت و ستود و پند و اندرز داد . آن گاه فرمود: «امّا بعد، هان ، اى مردم! من بشرى هستم و زودا كه پيك پروردگارم بيايد و دعوت حق را لبّيك گويم . من در ميان شما ، دو چيز گرانسنگ بر جا مىگذارم: يكى كتاب خدا كه در آن ، راهنمايى و روشنايى است . پس كتاب خدا را بگيريد و به آن ، چنگ در زنيد».
آن گاه، به كتاب خدا، تشويق و ترغيب كرد و سپس فرمود: «و [ديگرى ]خانوادهام. خدا را به ياد شما مىآورم در باره خانوادهام. خدا را به يادتان مىآورم در باره خانوادهام. خدا را به يادتان مىآورم در باره خانوادهام!» .
