۸۰۹.تفسير فرات- به نقل از حرب بن شُرَيح بصرى -: به محمّد بن على‏^۱گفتم: اميدبخش‏ترين آيه در كتاب خدا ، كدام است؟
گفت: قوم تو در اين باره ، چه مى‏گويند؟
گفتم: مى‏گويند آيه (اى بندگان من كه بر خويشتن ستم كرده‏ايد! از رحمت خدا ، نوميد مشويد).
محمّد بن على گفت: ولى ما اهل بيت ، چنين نظرى نداريم.
گفتم: پس نظرتان در اين باره چيست؟
گفت: مى‏گوييم: آيه (و به زودى ، پروردگارت به تو عطا خواهد داد تا خشنود گردى) ، [و مقصود از عطاى پروردگار، ]شفاعت است. به خدا سوگند ، شفاعت است! به خدا سوگند ، شفاعت است!

۸۱۰.جامع الأحاديث ، قمّى- به نقل از تميم بن حِذيَم -: نزد امير مؤمنان عليه السلام نشسته بوديم كه خطاب به يارانش فرمود: «كدام آيه از كتاب خدا ، شما را به نجات در فرداى قيامت ، اميدوارتر مى‏كند؟» .
مردى از ميان جمع گفت: اى امير مؤمنان! اين سخن خداوند متعال: (اگر از گناهان بزرگى كه از آنها نهى شده‏ايد ، دورى گزينيد، بدى‏هاى شما را از شما مى‏زُداييم و شما را در جايگاهى ارجمند ، در مى‏آوريم).
فرمود: «چه نظر خوبى! آيا كسى از شما ، نظر ديگرى دارد؟» .
مردى ديگر گفت: آرى، اى امير مؤمنان! اين سخن خداوند متعال: (خدا، اين را كه به او شرك ورزيده شود ، نمى‏بخشايد و غير از آن را ، براى هر كه بخواهد ، مى‏بخشايد . هر كس به خدا شرك ورزد، به يقين ، گناهى بزرگ ، بر بافته است).
فرمود: «چه نظر خوبى! آيا كسى از شما ، نظر ديگرى دارد؟» .
مردى ديگر گفت: آرى . اين سخن خداوند متعال: (اى بندگان من كه بر خويشتن ستم كرده‏ايد! از رحمت خدا ، نوميد مشويد. در حقيقت، خدا همه گناهان را مى‏آمرزد).
فرمود: «چه نظر خوبى! آيا كسى از شما ، نظر ديگرى دارد؟» .
حاضران ، وقتى ديدند كه نمى‏توانند پاسخ درست را بگويند، گفتند: خدا و پيامبرش و امير مؤمنان ، داناترند.
فرمود: «به نظر من ، در قرآن ، آيه‏اى اميدبخش‏تر به نجات در فرداى قيامت ، از اين سخن خداوند نيست: (و هر [ گونه ]مصيبتى به شما برسد ، به سبب دستاوردِ خود شماست، و [ خدا ]از بسيارى ، در مى‏گذرَد) . پس آنچه را در دنيا مجازات كرده كه كرده، و از آنچه گذشت كرده، [ديگر در آخرت بابت آن مجازات نمى‏كند و] خداوند ، بردبارتر و بزرگوارتر از آن است كه در دنيا از چيزى گذشت كند و سپس در آخرت ، بابت آن ، مجازات نمايد» .

۸۰۹.تفسير فرات عن حرب بن شريح البصري : قُلتُ لِمُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍ‏^۱ : أيُّ آيَةٍ في كِتابِ اللَّهِ أرجى‏؟ قالَ: ما يَقولُ فيها قَومُكَ؟ قالَ: قُلتُ: يَقولونَ: «يَعِبَادِىَ الَّذِينَ أَسْرَفُواْ عَلَى‏ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُواْ مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ» قالَ: لكِنّا أهلَ البَيتِ لا نَقولُ ذلِكَ ، قالَ: قُلتُ: فَأَيَّ شَي‏ءٍ تَقولونَ فيها؟ قالَ: نَقولُ: «وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى‏» الشَّفاعَةُ وَاللَّهِ الشَّفاعَةُ ، وَاللَّهِ الشَّفاعَةُ .^۲

۸۱۰.جامع الأحاديث للقمّي عن تميم بن حِذْيَم : كُنّا جُلوساً عِندَ أميرِالمُؤمِنينَ عليه السلام فَقالَ لِأَصحابِهِ: أيَّةُ آيَةٍ في كِتابِ اللَّهِ أرجى‏ لَكُم أن تَكونَ فيهَا النَّجاةُ غَداً؟ فَقالَ رَجُلٌ مِنَ القَومِ: يا أميرَ المُؤمِنينَ ، قَولُ اللَّهِ تَعالى‏: «إِن تَجْتَنِبُواْ كَبَالِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيَِّاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُم مُّدْخَلاً كَرِيمًا»^۳ .
قالَ: ما أحسَنَ ما نَظَرتَ! فَهَل عِندَكُم غَيرُ هذا؟
فَقالَ رَجُلٌ آخَرُ: نَعَم يا أميرَ المُؤمِنينَ ، قَولُهُ تَعالى‏: «إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَ لِكَ لِمَن يَشَاءُ وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَلًا بَعِيدًا» .
قالَ: ما أحسَنَ ما نَظَرتَ! فَهَل عِندَكُم غَيرُ هذا؟
فَقالَ رَجُلٌ آخَرٌ: نَعَم قَولُهُ تَعالى‏: «يَعِبَادِىَ الَّذِينَ أَسْرَفُواْ عَلَى‏ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُواْ مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا» .
قالَ: ما أحسَنَ ما نَظَرتَ! فَهَل عِندَكُم غَيرُ هذا؟
قالَ: فَلَمّا رَأَوا أنَّهُم لا يُصيبونَ قالوا: اللَّهُ ورَسولُهُ وأميرُالمُؤمِنينَ أعلَمُ .
قالَ عليه السلام: ما فِي القُرآنِ آيَةٌ أرجى‏ عِندي أن تَكونَ فيهَا النَّجاةُ غَداً مِن قَولِهِ: «وَمَا أَصَبَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُواْ عَن كَثِيرٍ»^۴ فَما جازى‏ بِهِ فِي الدُّنيا فَقَد جازى‏ بِهِ ، وما عَفا عَنهُ فَإِنَّهُ أحلَمُ وأكرَمُ مِن أن يَعفُوَ عَن شَي‏ءٍ فِي الدُّنيا ثُمَّ يَعودُ فيهِ فِي الآخِرَةِ .^۵