ح - قرائت با صداى خوش
۱۲۶۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: قرآن را با صداهايتان زيبا گردانيد؛ زيرا صداى خوب ، بر زيبايى قرآن مىافزايد.
۱۲۶۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: قرآن را با صداهايتان زينت بخشيد.
۱۲۶۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: صداهايتان را با قرآن ، زينت بخشيد.
۱۲۶۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر چيزى زيورى دارد و زيور قرآن ، صداى خوش است.
۱۲۶۹.مجمع البيان- به نقل از علقمة بن قيس -: من در خواندن قرآن ، صداى خوبى داشتم. از اين رو، عبد اللَّه بن مسعود به دنبال من مىفرستاد و برايش قرآن مىخواندم، و چون قرائتم تمام مىشد، مىگفت: باز هم برايمان بخوان - پدرم فدايت باد - ؛ زيرا از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله شنيدم كه مىفرمايد: «صداى خوب ، زيور قرآن است» .
۱۲۷۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: خداوند به اندازهاى كه به پيامبرى خوشآوا كه صدايش را به تلاوت قرآن بلند مىكند، گوش فرا مىدهد، به هيچ چيزى گوش فرا نمىدهد.
