عبد الجليل قزوينى، فرزند ابى الحسين محمّد بن ابى الفضل قزوينى ساوى است.۱ خاندانش به روزگار خود، از خاندان مهم و تأثيرگذار در رى و قزوين بود.
از اشارهها و گاه تصريحات عبد الجليل رازى در لابهلاى كتاب نقض مىتوان به جايگاه و موقعيت اين خاندان در آن روزگار پى بُرد. خود وى از سخنوران بهنام و بانفوذ رى بود و چنانكه مىگويد براى سخنرانى به مجالس بزرگان دعوت مىشد و در پاى سخنانش افراد زيادى از فِرَق مختلف حضور مىيافتند. شركت افراد مختلف از فِرَق گوناگون در پاى سخنرانى فردى در دورانى كه تبليغات گسترده مذهبى وجود دارد و علاقهمندان به مذاهب مختلف مىكوشند كه پيروان خود را حفظ كنند و از گرايش آنان به مذاهب ديگر پيشگيرى نمايند، گوياى قدرت سخنورى و نفوذ كلام وى است.
