اين تحريف به دو گونه مى‏تواند تجلى يابد : يكى آن كه به جاى روشنى بخشى و احياگرى تنها به آمرزش گناهان و پاك‏سازى معنوى خلاصه گردد .
و ديگر آن كه به جاى تأكيد بر بُعد حماسى به جنايت يزيديان و ستمگران در اين حادثه پرداخته شود .
اين سخن بدان معنا نيست كه آمرزش گناهان و پاكسازى معنوى بر عزادارى بار نيست و يا اين كه نبايد جنايت‏هاى ستم‏پيشگان را برشمرد ، بلكه غرض پرهيز از نگاه تجزيه‏اى است .
اينك به توضيح اين دو مطلب مى‏پردازيم :
اگر به جاى جهل‏زدايى و احياء ارزش‏هاى اسلامى ، فلسفه عزادارى براى سالار شهيدان ، در پاك‏سازى گنه‏كاران از گناه خلاصه شود ، در واقع هدف شهادت امام و عزادارى براى آن حضرت تحريف شده است ، يعنى دقيقاً همان تحريفى كه در آيين مسيحيت در مورد حضرت عيسى عليه السلام تحقق يافت .
استاد شهيد مطهرى در اين باره مى‏گويد :
من نمى‏دانم كدام جانى يا جانى‏هايى جنايت را به شكل ديگرى بر حسين بن على عليهما السلام وارد كردند، و آن اين كه هدف حسين بن على عليهما السلام را مورد تحريف قرار دادند و همان چرندى را كه مسيحى‏ها در مورد مسيح گفتند درباره حسين گفتند كه حسين كشته شد براى آن كه بار گناه امت را به دوش بگيرد ، براى اين كه ما گناه بكنيم و خيالمان

مضاعف گردد و با توطئه‏هاى پيچيده‏ترى وارد عرصه نبرد با اين ميراث گرانبهاى فرهنگى شوند .^۱
اكنون بايد ديد چگونه فرهنگ اصيل عاشورا به وسيله دشمنان آگاه و دوستان ناآگاه تحريف مى‏شود ؟ و چه آفاتى مجالس عزادارى سالار شهيدان را تهديد مى‏كند ؟
پاسخ اجمالى اين سؤال اين است كه : هر چه با فلسفه عزادارى يعنى : جهل‏زدايى جامعه اسلامى و نيز با ويژگى‏هاى مجالس عزادارى هدفمند ، يعنى : خدامحورى ، ارائه تحليل واقع بينانه از حادثه عاشورا و بهره‏گيرى صحيح از احساسات و عواطف مردم نسبت به اهل بيت عليهم السلام ، در تضاد باشد ، آفت مجالس عزادارى سيد الشهدا است .
اينك براى توضيح اين اجمال به مهم‏ترين آسيب‏ها اشاره مى‏كنيم :

1 . تحريف هدف عزادارى‏

خطرناكترين آفت عزادارى سيد الشهدا ، تحريف هدف آن است . پيش از اين اشاره كرديم كه فلسفه عزادارى امام حسين با فلسفه شهادت آن حضرت يكى است ، بنا بر اين تحريف هدف عزادارى ، تحريف هدف شهادت آن بزرگوار نيز هست .